επιλέγοντας ένα μη διαθέσιμο άτομο...


Γιατί ένα μη δεσμευμένο άτομο να επιλέξει να κάνει σχέση με κάποιον παντρεμένο; Συχνά η ανάγκη για έρωτα και δημιουργία σχέσης είναι τόσο έντονη, ώστε επιλέγει κανείς να μπει σε μια σχέση ακόμα και αν το άλλο άτομο δεν είναι 100% διαθέσιμο.

Για πολλούς δηλαδή, η «δεύτερη επιλογή» είναι καλύτερη από το τίποτα. Σε άλλες περιπτώσεις οι άνθρωποι αισθάνονται μεγάλη ανασφάλεια και έλλειψη αυτοεκτίμησης, οπότε πείθουν τον εαυτό τους ότι «δε θα βρω ποτέ κάποιον να με αγαπήσει», «δε θα βρω ποτέ κάποιον να με εκτιμήσει». Όμως, με το να μην πιστεύουν στον εαυτό τους, περιορίζουν τις επιλογές τους και τελικά νιώθουν ευγνωμοσύνη που κάποιος γύρισε και τους κοίταξε.
Όταν κανείς λειτουργεί σε ένα τέτοιο ψυχολογικό πλαίσιο, εύκολα καταφεύγει και σε ψέματα προς τον εαυτό του: «είναι το καλύτερο άτομο, δεν θα βρω ποτέ κάτι ανάλογο», κ.ο.κ.. Σε όλα τα παραπάνω όμως ενυπάρχει μια καμουφλαρισμένη τάση αυτοκαταστροφής, αφού το ελεύθερο άτομο προσδένεται στο άρμα του παντρεμένου με λίγες άλλες επιλογές σε μια σχέση χωρίς μέλλον.

Ο παντρεμένος ή η παντρεμένη που κάνει σχέση με ελεύθερο άτομο

Ένας μύθος που διατηρείται σχετικά με τους λόγους που ένα παντρεμένο άτομο δημιουργεί ερωτική σχέση με ανύπαντρο είναι ότι κάτι πάει πάρα πολύ άσχημα στην οικογένειά του και έχει βρει «το κάτι άλλο» στη νέα (και παράνομη) σχέση.

Στην πραγματικότητα, όταν τα πράγματα στο γάμο είναι τόσο χάλια αυτός οδηγείται στο τέλος του. Έτσι, στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι άνθρωποι επιλέγουν μια εξωσυζυγική περιπέτεια όχι γιατί απαραιτήτως βρήκαν κάτι τόσο καλύτερο από τον/τη σύζυγο, αλλά επειδή βρήκαν κάτι διαφορετικό.
Στη νέα σχέση υπάρχει λοιπόν το στοιχείο της φρεσκάδας, της έκπληξης, του νέου. Το να βγει κανείς έξω από τη ρουτίνα του είναι ευπρόσδεκτο. Βέβαια, μπορεί να υπάρχουν και προβλήματα με τον/τη σύζυγο, όπως κακή επικοινωνία, έλλειψη τρυφερότητας ή καλής σεξουαλικής ζωής, αλλά αυτά σίγουρα δε λύνονται με τη δημιουργία μιας εξωσυζυγικής σχέσης.

Tο παντρεμένο άτομο που κάνει εξωσυζυγικές σχέσεις συνήθως δεν έχει τη βασική ειλικρίνεια προς τον εαυτό του και τον/τη σύντροφό του (μέσα και έξω από το γάμο) να παραδεχτεί τα όποια του προβλήματα και να προχωρήσει στην επίλυσή τους.

Το τέλος της σχέση για το ανύπαντρο άτομο: ψυχολογικές προεκτάσεις

Τις περισσότερες φορές οι σχέσεις με παντρεμένα άτομα καταλήγουν σε ένα άδοξο τέλος, ακόμα και αν κρατήσουν πολλά χρόνια. Ένας από τους βασικούς μηχανισμούς που κρατάει τη σχέση γερά -για όσο κρατήσει- είναι η αίσθηση ότι προσφέρει κάτι φρέσκο και όμορφο και στους δύο, αλλά και το γεγονός ότι αποτελεί καταφύγιο από την καθημερινότητα για το ζευγάρι.

Καθώς η σχέση αυτή προστατεύεται από τις καθημερινές τριβές, το ανύπαντρο ζευγάρι φαντασιώνεται την ιδανική σχέση πάθους και επικοινωνίας. Δυστυχώς, ακριβώς από αυτή την ιδιαιτερότητά της, του να είναι περιορισμένη χρονικά και χωρικά, η σχέση δεν μπορεί να προχωρήσει και αρχίζει να γίνεται κουραστική, καθώς οι απαιτήσεις του ενός ή του άλλου διαφοροποιούνται. Έτσι, όταν το ελεύθερο άτομο αρχίζει να έχει περισσότερες απαιτήσεις, το παντρεμένο σπεύδει να βάλει ένα τέλος.

Το ελεύθερο άτομο έχει την αίσθηση της απόρριψης, της προδοσίας, της αδικίας και της απογοήτευσης. Τα όνειρά του -και συχνά η ζωή του- γίνεται συντρίμμια, με αποτέλεσμα να μελαγχολεί και ίσως να πέσει σε κατάθλιψη. Αισθάνεται ότι βρίσκεται σε ένα τέλμα και δεν εμπιστεύεται το άλλο φύλο για μια νέα σχέση. Βιώνει τον απέραντο ψυχικό πόνο και δεν ξέρει πώς -ή ίσως και να μη θέλει- να βγει από αυτή την κατάσταση πένθους για μεγάλο διάστημα.

Το τέλος της σχέση για το παντρεμένο άτομο: ψυχολογικές προεκτάσεις

Το παντρεμένο άτομο όταν νιώσει ότι απειλείται από τις απαιτήσεις του ανύπαντρου συντρόφου ή όταν ο/η σύζυγος μάθει κάτι και το απειλήσει εξαφανίζεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μέσα από τη σιωπή και την αδιαφορία δημιουργεί τον χειρότερο πόλεμο νεύρων στον/την πρώην ανύπαντρο/η σύντροφό του και επιστρέφει στη βολική του ρουτίνα.

Παρόλο που και το παντρεμένο άτομο αισθάνεται ψυχικό πόνο και στεναχωριέται που έληξε η σχέση του, τις περισσότερες φορές «κλείνει συναισθηματικές πόρτες» και αντέχει τον πόνο του. Ο λόγος είναι ότι τελικά δεν επιθυμεί να διαλύσει την οικογένειά του, ίσως γιατί συνειδητοποιεί ότι και με το νέο άτομο τα πράγματα θα είναι κάπως έτσι, όπως και στο γάμο αν το ίδιο δεν κάνει μια προσπάθεια. Ωστόσο, προβάλει δικαιολογίες του στυλ «δε θέλω να στεναχωρήσω τα παιδιά, τους γονείς μου» κ.λπ. ενώ παράλληλα δίνει διαβεβαιώσεις αγάπης και εκτίμησης στον/την πρώην. Το παντρεμένο άτομο τελικά πείθει τον εαυτό του ότι έτσι έπρεπε να γίνει και ότι η ζωή συνεχίζεται.

Τι αξίζει τελικά;

Τελικά αυτό που αξίζει είναι να σκεφτεί κανείς τι είναι αυτό που πραγματικά επιθυμεί στη ζωή του -τι είδους σχέση, τι είδους άνθρωπο, τι χαρές θέλει να ζήσει- και στη συνέχεια να προσπαθήσει να το βρει. Η αναζήτηση δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά το να κάνει κανείς «εκπτώσεις» στις επιθυμίες και τα όνειρά του και να βολεύεται με κάτι λιγότερο δεν είναι η απάντηση.

Απραγματοποίητα όνειρα: «Είναι αργά πια»… ή μήπως όχι;




Στην πορεία της ζωής μας, κάνουμε όνειρα. Κάποια τα έχουμε από μικρά παιδιά, όταν μας ρωτούσαν «Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;», και τα κρατήσαμε ζωντανά σε μια γωνιά του εαυτού μας, και άλλα γεννήθηκαν αργότερα, χωρίς να μπορούν πάντα να πραγματοποιηθούν. Έρχεται κάποτε η στιγμή που πρέπει να παραδεχτούμε ότι «είναι αργά πια» ή μήπως δεν είναι ποτέ αργά γι’ αυτά που πραγματικά θέλουμε;



Τα συνήθη βήματα
Εκκίνηση Μεγαλώνουμε μαθαίνοντας να ακολουθούμε στις σημαντικές αποφάσεις της ζωής μας τη λογική. Διδασκόμαστε να μην είμαστε παρορμητικοί, να μην αφήνουμε εφήμερες επιθυμίες να μας παρασύρουν, να ζυγίζουμε τα υπέρ και τα κατά, να υπολογίζουμε τις συνέπειες, να είμαστε ρεαλιστές, να μη ρισκάρουμε χωρίς λόγο, να μην ξεκινάμε κάτι αν δεν εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή βεβαιότητα για το αποτέλεσμα. Όλα αυτά, βέβαια, είναι πολύ χρήσιμα και σωστά και μας βοηθούν πολύ όταν σχεδιάζουμε τα βήματα της ζωής μας.
Παρέκκλιση Μέσα σε όλη αυτή τη λογική της σιγουριάς, της εξασφάλισης και της ελαχιστοποίησης του ρίσκου, όμως, δεν μπορεί παρά να διαλέξουμε και δρόμους που καμιά φορά παρεκκλίνουν πολύ από αυτά που επιθυμούμε, ονειρευόμαστε ή πιστεύουμε.
Σύγχυση Φτάνει, λοιπόν, κάποια στιγμή -και όχι μόνο μία φορά- στη ζωή μας που κάνουμε μια στάση, ρίχνουμε μια κριτική ματιά σε ό,τι είμαστε και κάνουμε, και αναρωτιόμαστε: «Αυτό είναι, λοιπόν;». Συνειδητοποιούμε τότε με λύπη, παράπονο, θυμό, απογοήτευση, ή απλώς με μια μικρή δόση νοσταλγίας, ότι ίσως βρισκόμαστε κάπου αλλού από εκεί που είχαμε φανταστεί. Ή ότι κάποια πράγματα που θέλαμε πολύ έχουν γίνει πια πολύ μακρινά και απρόσιτα για εμάς.

Μαρτυρία:
Η στιγμή της κρίσης
Αυτό κατάλαβε και ο Πέτρος στα 35 του, όταν, χωρίς εμφανή αιτία, βυθίστηκε στην κατάθλιψη και αναγκάστηκε να κάνει έναν απολογισμό της ζωής του: «Εκ πρώτης όψεως, όλα έβαιναν λίαν καλώς. Είχα μια δουλειά που πολλοί θα ζήλευαν, έβγαζα αρκετά χρήματα, κι επιπλέον είχα μια καλή οικογενειακή ζωή. Κι όμως, ένιωθα από καιρό πως κάτι έλειπε, χωρίς να μπορώ να εντοπίσω τι ήταν αυτό. Η κατάθλιψη με ανάγκασε να «κόψω ταχύτητα» και να κάτσω να σκεφτώ. Τότε, εμφανίστηκαν στο προσκήνιο κάποιες επιθυμίες και όνειρα που είχα κάνει στο παρελθόν. Το όνειρό μου ήταν να σπουδάσω Αρχιτεκτονική, αλλά αυτό φαινόταν τότε σαν αποκοτιά, τη στιγμή που ο πατέρας μου είχε μια επιτυχημένη επιχείρηση με μέλλον και ήμουν μοναχοπαίδι. Έτσι, μπήκα στη δουλειά, έπεσα με τα μούτρα και προχώρησα πολύ. Η Aρχιτεκτονική έγινε κάτι που θυμόμουν σαν σε όνειρο. Εδώ και πολλά χρόνια, αν και όταν το ανέφερα, φαι­νόμουν γραφικός ακόμη και στον ίδιο μου τον εαυτό. Κι όμως, στην πραγματικότητα δεν ξεχάστηκε ποτέ και ξαφνικά έπρεπε να δω τι θα κάνω μ’ αυτό». Το σκέφτηκα πολύ, ξεκίνησα σχέδιο σε μια ιδιωτική σχολή και άρχισα να νιώθω ότι ξαναζωντανεύει ένα κομμάτι του πραγματικού μου ευατού…».

«Μήπως τρελαίνομαι;» Τέτοιες στιγμές σύγχυσης και αμηχανίας σε σχέση με κάποια όνειρα ή ιδανικά που φαίνονται ξεπερασμένα ή ιδέες και επιθυμίες που μοιάζουν ουτοπικές βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι, λιγότερο ή περισσότερο έντονα. Αισθανόμαστε ανικανο­ποίητοι και δεκάδες αγωνιώδη ερωτήματα αναδύονται από μέσα μας: «Πόσο ευτυχισμένος/η είμαι με τη ζωή μου;», «Από πού ήρθε τώρα αυτό;», «Μήπως αρχίζω να τρελαίνομαι;», «Να τα τινάξω όλα στον αέρα;», «Τελικά το θέλω πραγματικά ή έχω απλώς κολλήσει;» «Κι αν είναι μόνο μια φαντασίωση χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο;». Από την άλλη, όσο πιο πιεστικά γίνονται τα ερωτήματα αυτά, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι αυτή η ζωή είναι η μόνη που έχουμε και όχι μια prova generale μιας άλλης, καλύτερης ζωής που πρόκειται να έρθει.

Όνειρο ή… βάρος;
Ως εκ τούτου, το δίλημμα είναι μεγάλο και η αγωνία συχνά ανυπόφορη. Το πιο δύσκολο από όλα είναι ότι πρέπει να αφήσουμε μια κατάσταση οικεία και συνήθως βολική για κάτι άγνωστο και απρόβλεπτο. Ακόμη κι αν είμαστε εντελώς δυσαρεστημένοι με τη δουλειά, το γάμο, τη γενικότερη τροπή που έχει πάρει η ζωή μας, δεν παύουμε να αισθανόμαστε ασφαλείς μέσα στο γνώριμο πλαίσιο που αυτά μας παρέχουν. Το «άλλο» αντίθετα, το όνειρο, το ιδανικό, η ιδέα, δεν έχει συνήθως καμία σχέση με την πραγματικότητά μας. Κάθε άλλο μάλιστα: Είναι συχνά αόριστο, υπερεκτιμημένο και τόσο εξιδα­νικευμένο, που φοβόμαστε να το πλησιά­σουμε. Αυτός είναι και ο λόγος που κάτι τέτοιο μπορεί να μετατραπεί από όνειρο που δίνει φτε­ρά σε φορτίο που μας παραλύει.

Μαρτυρία:
Σπάζοντας τη «φούσκα»
Κάτι τέτοιο συνέβη στο Μιχάλη: «Εμένα το απωθημένο μου ήταν η μουσική. Είχα μάθει μόνος μου να παίζω πιάνο, είχα ριχτεί για 4-5 χρόνια στο τέλος της εφηβείας μου με πάθος σ’ αυτό, αλλά μετά, όταν ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφά­σεων, τα παράτησα, έκανα διάφορες δουλειές, έμπλεξα με άλλα πράγματα τελοσπάντων. Και όσο απομακρυνόμουν απ’ αυτό, τόσο το εξιδανίκευα μέσα μου κι έλεγα ότι το πιάνο είναι κάτι που πρέ­πει να του αφιερωθείς και, αν το κάνεις, πρέπει να αφήσεις όλα τ’ άλλα: «Ή μόνο μουσική ή καθόλου», έλεγα. Πέρασαν 16 χρόνια χωρίς να το αγγίξω, και κάθε φορά που άκουγα μουσική, έφτυνα τον εαυτό μου, ένιωθα άχρηστος. Η γυναίκα μου έβλεπε πόσο βασανιζόμουν και με παρακαλούσε να παίξω, αλλά τίποτα. Η κρίσιμη στιγμή ήρθε όταν άρχισε να παίζει πιάνο η κόρη μου. Τότε πια φάνηκε καθαρά ότι είχα φτιάξει μέσα μου μια «φούσκα», με πολύ βάρος όμως. Στην ουσία, αυτό που δεν ήθελα να αντιμετωπίσω ήταν το να παίζω πιάνο για την ευχαρίστησή μου και μόνο, χωρίς να έχω γίνει ο μεγάλος τζαζ πιανίστας που κάποτε ονειρευόμουν. Δεν μπορείς να φανταστείς τι ανακούφιση ήταν που άφησα πίσω μου αυτή τη φαντασίωση».
H σημασία της φαντασίωσης Φαίνεται πως συχνά το ουσιώδες ερώτημα δεν είναι αν είναι αργά ή όχι για να πραγματοποιήσουμε μια φαντασίωση, αλλά τι σημαίνει για εμάς αυτή η φαντασίωση. Είναι το καταφύγιο ή το άλλοθι που μας βοηθά να αντέχουμε τη δύσκολη πραγματικότητα της ζωής μας; Είναι απομεινάρι από έναν εαυτό ξεχασμένο; Είναι μια επιθυμία ζωντανή, που νιώθουμε ότι χρωστάμε στον εαυτό μας να πραγματοποιήσουμε; Είναι κάτι που έχουμε μυθοποιήσει, επειδή όλα όσα κάνουμε δεν μας ικανοποιούν; Για να το βρούμε, πρέπει να κάνουμε μια ενδοσκόπηση και να σκύψουμε με λίγο περισσότερη προσοχή πάνω από τη ζωή μας και τον εαυτό μας.

Το ουσιώδες ερώτημα είναι τι σημαίνει για εμάς η φαντασίωσή μας

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία…
Όταν έρχεται η στιγμή που νοσταλγούμε, μετανιώνουμε, λυπόμαστε ή λαχταράμε κάτι που φαίνεται δύσκολο, τότε καλούμαστε να καταλάβουμε τι θέλουμε πραγματικά και τι μας ωθεί ή μας εμποδίζει να το ακολουθήσουμε. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται σίγουρα δύναμη, ηρεμία, θάρρος. Ιδιότητες που έχουμε όλοι μέσα μας, αλλά συνήθως δεν συνειδητοποιούμε παρά μόνο όταν έρθουμε αντιμέτωποι με τέτοια όνειρα και επιθυμίες. Αυτή είναι και η συνεισφορά τους στη ζωή μας: Ότι μας αναγκάζουν να βγούμε από την κάπως νεφελώδη κατάσταση της ανασφάλειας, της βολής, του φόβου και των ενδοιασμών και να ψηλαφίσουμε καλύτερα τα όρια του εαυτού μας. Το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα η πραγματοποίηση του ονείρου. Είναι, όμως, η επίγνωση του ποιοι είμαστε και πού βρισκόμαστε, τι ξέρουμε, τι μπορούμε, ποιους αγαπάμε και ποιοι μας αγαπούν.

Δίνοντας στο όνειρο σάρκα και οστά
Αν τελικά αυτή η αναζήτηση δείξει πως το όνειρό μας εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και δελεαστικό και θέλουμε ακόμη να το ακολουθήσουμε, τότε κάποια πρακτικά βήματα θα κάνουν πιο πιθανή και πιο εύκολη την πραγματοποίησή του. Το κυριότερο είναι ότι κάτι που υπήρχε μόνο μέσα στο μυαλό μας, σαν ιδέα και φαντασίωση, πρέπει να πάρει πραγματικές διαστάσεις. Εκτός από οραματιστές, πρέπει λοιπόν να γίνουμε και ορθολογιστές. Σκεφτείτε:
• Η πραγματοποίηση κάθε σχε­δίου δεν γίνεται ποτέ με τη μία. Είναι απαραίτητο να σκεφτούμε μικρά βήματα και να προχωρήσουμε σταδιακά στην πραγματοποίησή τους.
• Δύο μυαλά σκέφτονται συνήθως πιο καθαρά από ένα. Ακόμη κι αν σκοπεύουμε να προχωρήσουμε μόνοι, μπορεί να είναι πολύ αποδοτική μια συζήτηση με κάποιον που εμπιστευόμαστε και που έχει κάποια γνώση του θέματος, είτε αυτός είναι φίλος είτε ειδικός.
• Η αλλαγή από μια κατάσταση σε μια άλλη έχει συνήθως μια μεταβατική περίοδο κατά την οποία δεν είμαστε ούτε εδώ ούτε εκεί. Όσο πιο καλά έχουμε σχεδιάσει και προνοήσει γι’ αυτή την περίοδο, τόσο πιο ομαλά θα βιώσουμε την αλλαγή, και εμείς αλλά και οι άνθρωποι γύρω μας.

της Λουίζας Βογιατζή

ΠΗΓΗ:www.vita.gr

Η κατάθλιψη των Χριστουγέννων


Ενώ τα Χριστούγεννα θεωρούνται  η κατεξοχήν πλέον αγαπημένη περίοδος του χρόνου , η περίοδος της οικογένειας, της ατομικής χαράς και της συλλογικής ευτυχίας, της ανταλλαγής δώρων, των επισκέψεων, των εντόνων συναισθημάτων, των σχολικών διακοπών και της αποχής από το επάγγελμα ειδικά στη σύγχρονη εποχή της γενικότερης οικονομικής κρίσης ως σκέψη και μόνο μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνη για ορισμένους συνανθρώπους μας.

Η λεγόμενη ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ ή ‘Κατάθλιψη των Γιορτών’ (Christmas Blues) δεν αποτελεί κλινική διάγνωση στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ταξινόμησης των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-IV), περιγράφεται όμως ως μια γνωστή και κοινή διαταραχή πολλαπλής αιτιολογίας.

Η Κατάθλιψη είναι η ψυχική διαταραχή που έχει ως διαγνωστικά κριτήρια την καταθλιπτική διάθεση, τις σκέψεις και τα συναισθήματα απαξίωσης, ενοχής, αβοηθητότητας, τη διαταραχή της συγκέντρωσης, της μνήμης, της υπνικής λειτουργίας (αυπνία-υπερυπνία) και της όρεξης (ανορεξία-βουλιμία), την απόσυρση από τις κοινωνικές δραστηριότητες και τα ψυχοσωματικά συμπτώματα.

Η ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο που σχετίζεται με το φύλο, την ηλικία, το μορφωτικό και κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, τον τύπο προσωπικότητας και κυρίως την προσωπική νοηματοδότηση δηλαδή το ατομικό-προσωπικό νόημα που προσδίδει κάποιος στη συγκεκριμένη γιορτή στη δεδομένη χρονική περίοδο και φάση της ζωής του.

 Η ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ χαρακτηρίζεται πρωτίστως από ένα συναίσθημα που δεν είναι σύντονο δηλαδή που δεν είναι σύμφωνο με το πνεύμα των Χριστουγέννων  και το συνολικό μύθο και την λάμψη των γιορτών. Σύμφωνα με ορισμένους θεωρητικούς η ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ συνδέεται με τη Διαταραχή της Εποχιακής Κατάθλιψης (SAD : Seasonal Depression Disorder)- ένα γνωστό φαινόμενο ψυχικής διαταραχής που ξεκινά μέρες ή εβδομάδες ή μήνες πριν την έλευση των γιορτών με κύρια χαρακτηριστικά το άγχος και την καταθλιπτική διάθεση.



Τα Χριστούγεννα είναι ιδιαίτερα επώδυνα για ανθρώπους με έντονο αίσθημα μοναξιάς και έλλειψη οικογενειακού περιβάλλοντος και κοινωνικού πλαισίου όπως ασθενείς σε νοσοκομεία ή ιδρύματα, για ανθρώπους μοναχικούς, κοινωνικά απομονωμένους, ηλικιωμένους, άνεργους, εν διαστάσει ή διαζευγμένους, για ανθρώπους που για προσωπικούς ή επαγγελματικούς λόγους αδυνατούν να είναι κοντά στην οικογένειά τους και στα προσφιλή τους άτομα ή πενθούν την απώλεια αγαπημένων τους ανθρώπων.

 Επιπρόσθετα άνθρωποι που αδυνατούν να βιώσουν χαρά, να αντλήσουν ικανοποίηση και ευχαρίστηση, να συμμετέχουν σε οικογενειακές ή κοινωνικές συγκεντρώσεις ή επιβαρύνονται από τάσεις τελειομανίας, άκαμπτα ‘προσωπικά πρέπει’ και ανεπιθύμητες υποχρεώσεις τείνουν να άγχονται και να καταθλίβονται μέχρι και το τέλος της εορταστικής περιόδου.

 Ορισμένοι άνθρωποι εμφανίζουν και την λεγόμενη ‘μεθεόρτια κατάθλιψη’ μετά το τέλος των γιορτών και κατά την επιστροφή τους στη συνήθη καθημερινότητα. Κατά τη διάρκεια της ‘Κατάθλιψης των Χριστουγέννων’ οι άλλοι φαντάζουν υγιέστεροι, ευτυχέστεροι και πιο επιτυχημένοι, οι πόλεις μαγικές και μυθικές – συχνά υπερεκτιμημένες αρνητικές σκέψεις και καταθλιπτικές πεποιθήσεις που εντείνουν τα αισθήματα μοναξιάς, απομόνωσης και απελπισίας.

 Η υλιστική εποχή μας, η άκρατη εμπορευματοποίηση των Χριστουγεννων συνδυαστικά με το έντονο stress, τη συσσωρευμένη κούραση του χρόνου, τη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, τους απροσδιόριστους φόβους και την αβεβαιότητα για το μέλλον πυροδοτούν περισσότερο τα συναισθήματα άγχους και κατάθλιψης και δυσχεραίνουν την αντιμετώπισή τους σε ενήλικες και σε παιδιά αν σκεφτούμε ότι τα αρνητικά συναισθήματα διαχέονται έντονα μέσα στην οικογένεια.


Παράλληλα με την ‘ψυχική ανασκόπηση’ της προηγούμενης χρονιάς, την αυτοκριτική και τον εσωτερικό απολογισμό των σωστών και των λανθασμένων επιλογών υπάρχει και το ‘άγχος της επόμενης χρονιάς’, του τι θα φέρει ο νέος χρόνος σε ατομικό, οικογενειακό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο.

Σαφώς και δεν είναι εύκολο να νοιώθει κανείς όμορφα πάσχοντας από την ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’, μπορεί όμως να παραμείνει ήρεμος και συγκεντρωμένος στον εαυτό του φροντίζοντάς τον με αγάπη και συμπόνοια αντιμετωπίζοντας τη θλίψη, την πίεση, την μοναξιά, την ενοχή, το θυμό και την πικρία για τις γιορτές.

Η ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ μπορεί να μειωθεί σε πρώτη φάση αν ονομάσουμε, κατανοήσουμε και αποδεχτούμε τα αρνητικά συναισθήματά μας. Στη συνέχεια αφιερώνοντας χρόνο στον εαυτό μας είναι σημαντικό να έρθουμε σε επαφή με τις προσωπικές μας ανάγκες και τις ατομικές μας αντιλήψεις και πεποιθήσεις οργανώνοντας τον προσωπικό μας χρόνο με βάσει τα ‘προσωπικά θέλω και λιγότερο με τα ‘κοινωνικά πρέπει’, με ρεαλιστικές προσδοκίες, ιεράρχηση προτεραιοτήτων και εφικτούς στόχους.

Αν ορίσουμε σωστά τις προτεραιότητες και τους στόχους μας και αν αποφύγουμε την τάση μας για τελειομανία όσον αφορά την εικόνα του εαυτού μας και την ανταπόκριση στις πολλαπλές υποχρεώσεις των γιορτών αποφεύγουμε την υπερβολική ένταση και ξεκουραζόμαστε εξοικονομώντας χρόνο και σημαντική ενέργεια. Η ήδη συσσωρευμένη κούραση και το stress απαιτούν αποφυγή καταχρήσεων  στη διατροφή και το αλκοόλ, σωματική άσκηση, επαρκή ύπνο και χαλάρωση από τους πολλαπλούς ρόλους και τις εξοντωτικές απαιτήσεις της καθημερινότητας.

Ιδιαίτερη βοηθητική και ανακουφιστική είναι η επικοινωνία και η ανταλλαγή σκέψεων και συναισθημάτων με επιλεγμένα άτομα της οικογένειας, συγγενείς, φίλους, συναδέλφους που αγαπάμε και μας αγαπούν, η παρουσία των οποίων είναι πολύτιμη ειδικά στις περιπτώσεις μοναχικών ατόμων, ασθενών και ανθρώπων που βιώνουν σημαντικές απώλειες όπως το διαζύγιο ή το πένθος. Ας εστιαστούμε στις αληθινές, στενές, εγκάρδιες ανθρώπινες σχέσεις, ας έρθουμε σε επαφή με καλούς συγγενείς και φίλους αποφεύγοντας συναντήσεις που γνωρίζουμε εκ των προτέρων από προηγούμενες χρονιές ότι οδηγούν σε προστριβές, ρήξεις και έντονες συγκρούσεις.



Την περίοδο των Χριστουγέννων η διάθεση μπορεί να βελτιωθεί μέσω του εθελοντισμού σε νοσοκομεία, γηροκομεία, ιδρύματα, μη κυβερνητικές οργανώσεις όπου νοιώθει κανείς χρήσιμος και ευτυχής προσφέροντας βοήθεια σε συνανθρώπους μας που παίρνουν μεγάλη χαρά από την παρουσία και τη συντροφιά μας. Παράλληλα σε τοπικό επίπεδο οι περισσότεροι δήμοι και οι ενορίες διοργανώνουν διάφορες γιορτές και δραστηριότητες πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά όπου ενισχύονται η συμμετοχή των δημοτών, η ανθρώπινη επικοινωνία και οι κοινωνικές-διαπροσωπικές σχέσεις.

Συνδέοντας την ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ με τη σύγχρονη οικονομική κρίση θα βοηθηθούμε αν συνειδητοποιήσουμε ότι ζούμε σε μια συγκεκριμένη δύσκολη και όχι σε μια εικονική πραγματικότητα. Η παρούσα οικονομική κρίση συνιστά μια σημαντική ανατροπή του καθιερωμένου υλιστικού τρόπου ζωής που είναι έντονος ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων.

Ας οριοθετήσουμε τις ανάγκες μας επαναπροσδιορίζοντας τα οικονομικά μας, ας προσαρμοστούμε σε μια νέα τάξη πραγμάτων αποκτώντας μια νέα ταυτότητα στηριζόμενοι όχι στο φαίνεσθαι του υλισμού (εξωτερικά χαρακτηριστικά) αλλά σε εσωτερικά χαρακτηριστικά όπως η παιδεία, η πνευματική καλλιέργεια, η αγωγή και η ευγένεια της ψυχής. Τα δώρα μας φέτος ας είναι συμβολικά και ας επικεντρωθούμε περισσότερο στο δώρο της θετικής στάσης απέναντι στον εαυτό μας και στη ζωή μας και της βοηθητικής παρουσίας μας στη ζωή των συνανθρώπων μας.

Κατά τη διάρκεια της ‘ψυχικής’ ανασκόπησης της προηγούμενης χρονιάς είναι σημαντικό να αποδεχτούμε και να διδαχτούμε από τα λάθη μας, να είμαστε ευγνώμονες για τα θετικά σημεία της ζωής μας που θεωρούνται δεδομένα και υποτιμώνται αλλά πρωτίστως για την υγεία μας και την υπέρτατη αξία της ζωής μας.

Στην περίπτωση που δυσκολευόμαστε να αντιμετωπίσουμε τη συμπτωματολογία της ‘Κατάθλιψης των Χριστουγέννων’ ή κάποιος γνωστός μας αντιμετωπίζει κάποια σημαντική οργανική ή ψυχική διαταραχή ας μη διστάσουμε να αναζητήσουμε την επιστημονική βοήθεια ψυχιάτρου και ψυχολόγου σε επίπεδο ατόμου και οικογένειας. Σε ορισμένες περιπτώσεις αγχωδών, καταθλιπτικών και ψυχωτικών διαταραχών συνδυαστικά με την ‘Κατάθλιψη των Χριστουγέννων’ που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο αυτοκτονικότητας την περίοδο των γιορτών κρίνεται απαραίτητη η ψυχιατρική παρακολούθηση και η ψυχοφαρμακολογική αντιμετώπιση  καθώς και η δομημένη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση.

Με θετική ρεαλιστική σκέψη και στάση ζωής, με επαφή και πίστη στον εαυτό μας ας δώσουμε το δικό μας προσωπικό νόημα και ας ζήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις φετινές γιορτές ατενίζοντας με σύνεση και αισιοδοξία το μέλλον.



ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΟΥΡΑΣ, MD ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ– ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ  «METROPOLITAN HOSPITAL».

ΔΗΜΗΤΡΑ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ, M.Sc. ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ- ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ, ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ



το διαβασαμε εδώ

Τo σύνδρομο του... εργένη




Στην εποχή μας όλο και περισσότερα άτομα και των δύο φύλων παραπονιούνται ότι δε βρίσκουν μόνιμο σύντροφο για σταθερή σχέση, παρά την επιθυμία τους ή τις προσπάθειές τους, ενώ εύκολα βρίσκουν κάποιο άτομο για μια παροδική σχέση που βάση της έχει το «εδώ και τώρα περνάμε καλά», χωρίς κάτι παραπάνω.

Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι ποικίλοι, ωστόσο οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν τις αιτίες αποκλειστικά στο κοινωνικό τους περιβάλλον και δε στρέφονται εντός τους για να διερευνήσουν τις ρίζες του προβλήματος στον εαυτό τους.

Συχνά ένας βασικός λόγος για τον οποίο ένα άτομο δεν μπορεί να δημιουργήσει μια μόνιμη σχέση αμοιβαίας αφοσίωσης είναι διότι είτε το ίδιο είτε ο/η σύντροφος που επιλέγει «πάσχει» από το λεγόμενο «σύνδρομο του εργένη ή της εργένισσας».

Τι είναι το σύνδρομο του εργένη ή της εργένισσας;
Πρόκειται για μια σειρά χαρακτηριστικών που προσδιορίζουν άτομα τα οποία έχουν καιρό να μπουν σε μια μόνιμη, σταθερή ερωτική σχέση. Το προφίλ του εργένη ή της εργένισσας είναι ότι:
Είναι ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους, αντλούν ευχαρίστηση από αυτή
Είναι κοινωνικά άτομα, έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο και ουσιαστικές φιλίες
Καλύπτονται από τα χόμπι και τα ενδιαφέροντάς τους, στα οποία αφιερώνουν πολύ χρόνο
Έχουν πολλές ευκαιρίες για διασκέδαση
Είναι «βολεμένοι» στη ρουτίνα τους
Έχουν μικρή ανάγκη για δέσμευση
Δεν έχουν χώρο ή χρόνο στη ζωή τους για δεσμευτική σχέση
Πρόκειται για άντρα ή γυναίκα που είναι συνειδητά μόνος ή μόνη
Αυτή η ομάδα χαρακτηριστικών που αποκαλείται «σύνδρομο του εργένη ή της εργένισσας» δεν είναι φυσικά κάποια διαταραχή ή ασθένεια, αλλά μια ψυχο-κοινωνική οντότητα. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμα, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να μην τα αναγνωρίζουν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό, πόσο μάλλον σε έναν πιθανό σύντροφο.

Γιατί κάποιος γίνεται εργένης ή εργένισσα;

Οι λόγοι για τους οποίους ένα άτομο επιλέγει να μείνει μόνο του είναι ποικίλοι. Μπορεί να έχουν τη βάση τους στην παιδική ηλικία και την οικογενειακή ζωή στα πρώτα χρόνια της ζωής, αν αυτή χαρακτηριζόταν από αρνητικές εμπειρίες, όπως καβγάδες ή ψυχρότητα μεταξύ των γονιών.

Μια άλλη συνηθισμένη αιτία είναι ότι κάποιοι άνθρωποι που έχουν μια μεγάλη ερωτική απογοήτευση επιλέγουν -συνειδητά ή ασυνείδητα- να είναι μη διαθέσιμοι για περαιτέρω σοβαρές σχέσεις.
Ακόμα, υπάρχουν άτομα τα οποία συνειδητά προτιμούν να είναι κατά κύριο λόγο μόνα τους, ενώ καλύπτονται από φίλους, τον κοινωνικό τους κύκλο και κάποια εφήμερη σχέση ή μια ερωτική σχέση η οποία είναι οριοθετημένη, που σημαίνει ότι δεν πρόκειται να καταλήξει σε γάμο.

Έλλειψη αναγνώρισης του «εργένη» στον εαυτό ή τους άλλους

Συχνά ακούμε κάποιο άτομο να δηλώνει ότι επιθυμεί να παντρευτεί, όμως όλο κάτι συμβαίνει και οι σχέσεις του δεν έχουν «αίσια κατάληξη». Είτε λοιπόν οι σχέσεις του δεν κρατάνε πολύ καιρό, είτε είναι φανερό (στους τρίτους, όχι στο ίδιο) ότι έχει κάνει λανθασμένη επιλογή συντρόφου, είτε όταν φτάσει στα πρόθυρα της επισημοποίησης της σχέσης του βρίσκει κάποια αφορμή και τη διαλύει.
Τις περισσότερες φορές ο εργένης ή η εργένισσα δείχνει ένα κοινωνικό, ευχάριστο, θελκτικό πρόσωπο προς τα έξω, με αποτέλεσμα να είναι αγαπητά άτομα στον περίγυρό τους και να έχουν ερωτικές επιτυχίες. Αντίθετα, όταν μπαίνουν σε μια σχέση η οποία σοβαρεύει, τότε η συμπεριφορά τους αλλάζει, γίνεται ψυχρή, απόμακρη, ενώ παράλληλα χάνουν την καλή τους διάθεση με τον άνθρωπό τους και λειτουργούν μόνο όταν είναι με παρέα άλλων ανθρώπων.

Το άτομο με αυτό το μοτίβο σχέσεων πιθανότατα δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι μέσα του κρύβει έναν εργένη ή μια εργένισσα που ενώ είναι κοινωνικό και επιθυμεί τις σχέσεις, ωστόσο έχει κάποιο φόβο με τη δέσμευση, την οποία και αποφεύγει με κάθε τρόπο.

Υπάρχουν βέβαια και οι άνθρωποι οι οποίοι είναι ξεκάθαροι σχετικά με τις επιθυμίες τους: θέλουν να βρουν έναν μόνιμο σύντροφο, να δημιουργήσουν μια σχέση αποκλειστικότητας και αφοσίωσης, η οποία θα καταλήξει, συντομότερα ή αργότερα, σε γάμο. Αυτοί οι άνθρωποι σε κάποιες περιπτώσεις γοητεύονται από έναν εργένη ή μια εργένισσα, αλλά δε συνειδητοποιούν ότι το άλλο άτομο δε μοιράζεται τις επιθυμίες τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι υπερ-επενδύουν σε μια σχέση η οποία εξαρχής δεν έχει μέλλον, και βέβαια, όταν έρχεται το αναπόφευκτο τέλος, αισθάνονται προδομένοι, ότι έχουν απορριφθεί, ενώ δεν μπορούν να καταλάβουν το «γιατί».

Τα λάθη στην προσέγγιση

Αντρες και γυναίκες γοητεύονται εύκολα από το στυλ και το προφίλ του εργένη, διότι έχει πολλά θετικά και θελκτικά χαρακτηριστικά. Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν ότι τα χαρακτηριστικά του εργένη ή της εργένισσας είναι αυτά καθαυτά προβληματικά ή μειονεκτικά.

Αντίθετα, μπορεί να είναι πολύ ελκυστικά και το ζευγάρι να περνάει όμορφα, ενώ παράλληλα έχει διαφορετικές επιθυμίες σχετικά με την έκβαση της σχέσης. Έτσι, το βασικό πρόβλημα που προκύπτει είναι η ανισορροπία που δημιουργείται ανάμεσα στις επιθυμίες του ενός ατόμου και του άλλου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί το ένα άτομο να επιθυμεί μια σοβαρή σχέση, κάτι που ο εργένης δεν το θέλει ή δεν μπορεί να δώσει τη συγκεκριμένη υπόσχεση δέσμευσης.

Από την άλλη, το άτομο που επιλέγει έναν εργένη ή μία εργένισσα για σύντροφο, μπορεί να σκέφτεται -συνειδητά ή ασυνείδητα- «θα του αλλάξω τη νοοτροπία», ή «σιγά-σιγά και με υπομονή θα τον φέρω με τα νερά μου και θα μαλακώσει», κάτι που φυσικά δε γίνεται, με αποτέλεσμα προβλήματα στη σχέση.

Αυτή η προσέγγιση είναι ιδιαίτερα προβληματική, επειδή δε λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες και τα χαρακτηρολογικά στοιχεία του άλλου, παρά μόνο βασίζεται στην εγωιστική επιθυμία τού «θέλω αυτόν τον άνθρωπο και θα κάνω τα πάντα για να τον έχω και να τον κρατήσω με τους όρους που εγώ θέτω». Όταν όμως ξεκινά κανείς τη σχέση του κάπως έτσι, το πιθανότερο είναι ότι τα πράγματα θα ‘σκαλώσουν’ κάπου, με την έννοια ότι με το ζόρι ή με μονόπλευρη επιθυμία δε γίνεται να διατηρηθεί η σχέση.

Σε άλλες περιπτώσεις, το άτομο που έχει σχέση με κάποιον ο οποίος/ η οποία δεν επιθυμεί μονιμότητα και δέσμευση επιλέγει μια πιο ‘επιθετική’ προσέγγιση: διαμαρτύρεται, φωνάζει, κάνει μούτρα, αλλά το μόνο που θα καταφέρει με αυτά είναι να επισπεύσει το τέλος της σχέσης.

Υπάρχει σωστή προσέγγιση;

Η πιο σωστή προσέγγιση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να υπάρχει αυτογνωσία: αν δηλαδή ένα άτομο γνωρίζει ότι το ίδιο διαθέτει τα χαρακτηριστικά του εργένη ή της εργένισσας, καλό θα είναι να το κοινοποιήσει στο άτομο με το οποίο πρόκειται να κάνει σχέση, ώστε να μη δημιουργήσει ψεύτικες προσδοκίες.

Αν πάλι κάποιο άτομο ανακαλύψει ότι ο/η σύντροφος του διαθέτει εργένικα χαρακτηριστικά, καλό θα είναι να εξετάσει μέσα του τι είναι αυτό που επιθυμεί από τη συγκεκριμένη σχέση, ώστε να αποφασίσει αν θα παραμείνει ή αν θα φύγει, συζητώντας το με τον/τη σύντροφό του.

Το σύνδρομο του ¨καλού παιδιού¨

Όλες οι σχέσεις -ερωτικές, επαγγελματικές, φιλικές- χρειάζονται κάποιες υποχωρήσεις, αλλά μέχρι ένα σημείο. Και το σημείο αυτό που ορίζει την υπερβολή είναι η προσωπική σου ευτυχία. Ένα “ναι” που είπες με βαριά καρδιά, ένα “όχι” που δεν είπες από φόβο, με μοναδικό στόχο να ικανοποιήσεις τον απέναντι μπορεί να μην είναι ευγένεια, καλοσύνη ή σεβασμός προς τον άλλο, αλλά προσωπικό σου πρόβλημα.

Σύμφωνα με την ψυχολόγο Χρυσούλα Μαυράκη “το σύνδρομο του καλού παιδιού είναι αποτέλεσμα της προσωπικής ανασφάλειας. Έτσι, κάποιος νομίζει ότι δεν αξίζει και ότι δεν τον αγαπούν οι άλλοι για αυτό που είναι. Παίζει το ρόλο του καλού παιδιού που λέει σε όλα “ναι” και κάνει αυτό που λένε οι άλλοι μόνο και μόνο για να τους έχει κοντά του, γιατί αλλιώς φοβάται ότι θα τους χάσει”.

Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
“Επειδή λοιπόν αυτό από κάπου ξεκινάει, συνήθως προκύπτει όταν έχουμε πολύ αυστηρό και απαιτητικό γονέα που το παιδί επιθυμώντας να τον ευχαριστήσει και να μην χάσει την αγάπη του και την αποδοχή του, παίζει το ρόλο του καλού παιδιού” εξηγεί η ψυχολόγος.

“Όταν λοιπόν μεγαλώσει και κάνει τις σχέσεις του εξακολουθεί και παίζει τον ίδιο ρόλο. Αυτό είναι άκρως επικίνδυνο γιατί μας σπρώχνει να είμαστε στις σχέσεις μας παραχωρητικοί, ενδοτικοί, να μην διεκδικούμε και να καταπίνουμε πολλά πράγματα τα οποία μας δηλητηριάζουν ή μας οδηγούν κάποια στιγμή σε έκρηξη και χαλάμε τη σχέση”.

ΤΣΕΚΑΡΕ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ...
Μπορεί να μην το έχεις συνειδητοποιήσει και κάποια στιγμή μια σχέση σου να φτάσει σε αδιέξοδο. Σε πνίγει το παράπονο... Δεν έχεις κάνει κάτι κακό, δεν έχεις αδικήσει και έκανες τα πάντα να έχεις τον άλλον ικανοποιημένο. Μήπως όμως αδίκησες τον εαυτό σου; Μήπως κάπου τον καταπίεσες για να κάνεις ευτυχισμένο τον απέναντι; Μήπως πάσχεις από το σύνδρομο του καλού παιδιού. Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη σου δίνει τα σημάδια...

1. Όταν δεν τολμάς να πεις όχι ενώ θέλεις να πεις.

2. Κάνεις ό, τι σου ζητούν ακόμα και χωρίς να το θέλεις.

3. Φοβάσαι να πεις τη γνώμη σου για να μην σε διαγράψουν από τη σχέση.

4. Καταπιέζεις τα θέλω και τις επιθυμίες σου για να μην χάσεις τη σχέση.

5. Δεν ζητάς και δεν διεκδικείς αυτό που πραγματικά θέλεις, από φόβο μήπως και αν το διεκδικήσεις παρεξηγηθεί ο καλός σου και σε εγκαταλείψει.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ...
Καταρχάς, πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι δεν μπορείς να έχεις τους πάντες ικανοποιημένους. Δεύτερον, η λύση δεν είναι να φύγεις από το ένα άκρο και να πας στο άλλο, να γίνεις δηλαδή “κακό” παιδί, όπως κάποια στιγμή είπες πάνω στα νεύρα σου.

1.Πρέπει να ανεβάσεις την αυτοεκτίμησή σου.

2.Πρέπει να κατανοήσεις ότι οι άλλοι πρέπει να σε αγαπούν για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που θα ήθελαν εκείνοι να είσαι.

3.Πρέπει να μάθεις να έχεις γνώμη και άποψη ισχυρή και να την επιβάλλεις με καλό τρόπο μεν, αλλά σίγουρα να το κάνεις.

4.Αν η σχέση σου, ζητά συνεχώς πράγματα και μάλιστα πράγματα τα οποία εσύ δεν θα ήθελες να κάνεις, θα πρέπει να σκεφτείς πολύ καλά αν πρέπει να συνεχίσεις με αυτόν τον τρόπο και όχι με αυτόν τον άνθρωπο.

5.Οπωσδήποτε να το συζητήσεις ειλικρινά μαζί του λέγοντάς του ότι έχοντας το σύνδρομο του καλού παιδιού πολλές φορές κάνεις πράγματα που δεν θέλεις και δεν κάνεις πράγματα που θέλεις.
http://www.tlife.gr/

Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν αισθανόμαστε φόβο;


1. Ανδρεναλίνη στα ύψη
Μία ισχυρή έκρηξη αδρεναλίνης και άλλων χημικών ουσιών που παράγει ο οργανισμός όταν φοβόμαστε μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές δυσλειτουργίες στην καρδιά που μέσα στα χρόνια μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τον τρόπο ζωής μας.


2. Δεν βλέπω, δεν ακούω
Μια ξαφνική τρομακτική εικόνα μπορεί να απενεργοποιήσει το νευρικό σου σύστημα για μερικά λεπτά, -κάτι σαν να κρασάρει- προκαλώντας προσωρινή απώλεια όρασης και ακοής.


3. Χλωμοί σαν φάντασμα
Όταν ο φόβος μας καταβάλει, το αίμα πηγαίνει σε κάθε ζωτικό όργανο του σώματος για να του δώσει περισσότερη ενέργεια και έτσι το κόκκινο χρώμα φεύγει από τα μαγουλάκια μας, δίνοντας μας χλωμή όψη.


4. Γκρίζα μαλλιά σαν το Clooney σε μια νύχτα
Κι όμως έχει αποδειχθεί πως μια αρνητική εικόνα ή εμπειρία μπορεί να ασπρίσει τα μαλλιά μας μέσα σε ένα βράδυ (εντάξει μια ταινία είπαμε να δούμε)!


5. Σαν υπνωτισμένοι
Μικρές δοσεις πανικού ενεργοποιούν μια κατάσταση στην οποία "πέφτει" ο οργανισμός και μοιάζει με ύπνωση. Το άτομο συγκεντρώνεται απόλυτα σε μια δραστηριότητα και δεν ανταποκρινεται στα ερεθίσματα γύρω του.



Τι φανερώνουν τα όνειρά μας;



Τα περισσότερα όνειρα σχετίζονται με το παρόν και τη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Είναι πιθανό επίσης να μπορούν να αποκαλύψουν στοιχεία για γεγονότα του παρελθόντος. Η μεγαλύτερη όμως πιθανότητα παραμένει τα όνειρα να μας πληροφορούν για τα γεγονότα του παρόντος τα οποία ίσως και να μην γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν.
Για παράδειγμα ένα όνειρο μπορεί να μας αποκαλύψει τα αληθινά μας αισθήματά μας για κάποιο συγκεκριμένο άτομο τα οποία συνειδητά μπορεί να μην έχουμε αντιληφθεί ή να μην θέλουμε να τα παραδεχτούμε.


Ο χαρακτήρας επηρεάζει τα όνειρά μας
Η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου επίσης μπορεί να επηρεάσει τα όνειρα του. Άτομα με δημιουργικό χαρακτήρα συνηθίζουν να βλέπουν περίεργα όνειρα μεγαλύτερης διάρκειας με έντονη πλοκή και εναλλαγές συναισθημάτων. Σημαντικό επίσης είναι τα διάφορα επίπεδα ύπνου. Μερικές φορές βρισκόμαστε σε βαθύ ύπνο όπου δεν παρατηρείται κάποιο όνειρο, ενώ μερικές άλλες βρισκόμαστε σε στάδια ενεργού ύπνου, όπου παρατηρείται κίνηση ματιών και ο εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα ενεργός. Στην περίπτωση αυτή τα όνειρα αυξάνονται!


Γιατί οι νεκροί έρχονται στον ύπνο μας;
Επιστημονικά δεν έχει αποδειχτεί οποιαδήποτε δυνατότητα επικοινωνίας με νεκρούς ενώ είμαστε ξύπνιοι. Η επιθυμία όμως να δούμε για μια ακόμη φορά το αγαπημένο μας πρόσωπο που έχει πεθάνει, είναι τόσο μεγάλη που είναι πιθανό να επηρεάζει τα όνειρα μας.


Πέρα από την επιθυμία όμως υπάρχει και η δύναμη της συνήθειας, η καθημερινότητα που βιώναμε με τα πρόσωπα αυτά και η οποία ίσως έρχεται στον ύπνο μας με την μορφή αναμνήσεων. Όταν ξυπνήσουμε από αυτό το όνειρο έχουμε ανάγκη να δεχτούμε ότι δεν ήταν δημιούργημα του μυαλού μας αλλά συνάντηση -έστω ονειρική- με τον δικό μας άνθρωπο.


Μπορεί ένας νεκρός να μας μεταφέρει μηνύματα στον ύπνο μας;
Αυτό βεβαίως προβληματίζει τους επιστήμονες. Δηλαδή ο ισχυρισμός πάρα πολλών ανθρώπων ότι ονειρεύονται κάποιον νεκρό κι εκείνος τους μεταφέρει μηνύματα για γεγονότα που θα συμβούν στο μέλλον.


Από τη πλευρά ενός επιστήμονα η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι ο αυτός που ονειρεύεται έχει ήδη μια ιδέα των εξελίξεων του μέλλοντος. Επομένως ο ίδιος εκμυστηρεύεται στον εαυτό του μέσω του νεκρού, πληροφορίες που έχει κρυμμένες στο υποσυνείδητό του.





Πηγή: astrology

Μάθετε ποια τρόφιμα που δρουν αγχολυτικά

Η σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας, για τους περισσότερους από εμάς συνοδεύεται από «γενναίες» δόσεις στρες. Πέρα από τα προβλήματά μας καθ' εαυτά, το στρες μπορεί να ενταθεί ή να αμβλυνθεί απ' ό,τι τρώμε, καθώς μερικά τρόφιμα έχουν την ικανότητα να το οξύνουν, ενώ άλλα δρουν αγχολυτικά. Δείτε τα τρόφιμα «φίλους» και «εχθρούς» του στρες.


Οι «φίλοι»


- Καφεϊνη. Η υπερκατανάλωση καφεΐνης ή η πρόσληψή της σε ποσότητες υψηλότερες από αυτές τις οποίες έχει συνηθίσει ο οργανισμός, μπορεί να προκαλέσει έντονο στρες. Η καφεΐνη διεγείρει το νευρικό σύστημα, με συνέπεια σε μεγάλες ποσότητες να μπορεί να προκαλέσει ταχυπαλμία και αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Μπορεί επίσης να ερεθίσει το πεπτικό σύστημα, να επηρεάσει αρνητικά τον ύπνο και να προκαλέσει αφυδάτωση, η οποία με τη σειρά της προκαλεί εξάντληση και πονοκεφάλους.

- Αλκοόλ. Λίγες γουλιές μπορεί να προκαλέσουν χαλάρωση, αλλά η υπερκατανάλωση επιδεινώνει το στρες. Το αλκοόλ διεγείρει την παραγωγή των ίδιων ορμονών που παράγει ο οργανισμός όταν νιώθουμε στρες – και μελέτες δείχνουν ότι στρες και αλκοόλ «τρέφουν» το ένα το άλλο. Επιστήμονες λ.χ. από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου μελέτησαν 25 υγιείς άντρες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το αλκοόλ παρατείνει τα αισθήματα της έντασης που οφείλονται στο στρες, ενώ το στρες μειώνει τις ευχάριστες επιδράσεις του αλκοόλ και ενεργοποιεί τη λαχτάρα για περισσότερο. Όπως η καφεΐνη, έτσι και το αλκοόλ είναι διουρητικό και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τον ύπνο.

- Γλυκά. Τα τρόφιμα και ροφήματα με επεξεργασμένη (λευκή) ζάχαρη προκαλούν απότομες διακυμάνσεις στα επίπεδα σακχάρου και ινσουλίνης στο αίμα, που μπορεί να οδηγήσουν σε οξυθυμία και μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης του μυαλού σε μία δραστηριότητα. Προκαλούν επίσης απότομες διακυμάνσεις της ψυχικής διάθεσης.

- Αλμυρά. Το νάτριο (αλάτι) έλκει τα υγρά σαν μαγνήτης, γι’ αυτό όταν κάποιος τρώει αλμυρά φαγητά, ο οργανισμός κάνει κατακράτηση υγρών. Τα πρόσθετα υγρά κάνουν την καρδιά να δουλεύει πιο σκληρά, αυξάνουν την αρτηριακή πίεση και οδηγούν σε πρήξιμο και οιδήματα (συνήθως των άκρων). Όλ’ αυτά μπορεί να ελαττώσουν την ενεργητικότητα και να αυξήσουν το στρες.


Οι «εχθροί»

- Καρύδια. Μελέτες έχουν δείξει ότι λίγα καρύδια την ημέρα μπορούν να βοηθήσουν τον οργανισμό να διαχειρίζεται καλύτερα το στρες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται λιγότερο η αρτηριακή πίεση και μακροπρόθεσμα να ελαττώνεται ο κίνδυνος καρδιοπάθειας. Γύρω στα 40 γραμμάρια καρύδια την ημέρα είναι υπεραρκετά.

- Βρώμη. Η βρώμη αποτελεί καλή πηγή βιταμινών Β που επηρεάζουν τα επίπεδα της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, καθώς και σε τρυπτοφάνη που ανακουφίζει από το άγχος. Η σεροτονίνη είναι μία χημική ουσία του εγκεφάλου που προάγει την καλή ψυχική διάθεση, ενώ η τρυπτοφάνη είναι ένα αμινοξύ το οποίο προάγει στον εγκέφαλο τη σύνθεση ουσιών που βελτιώνουν την ψυχική διάθεση και προσφέρουν χαλάρωση.

- Σολομός. Είναι πλούσιος σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα – ένα είδος ωφέλιμων λιπών, τα οποία μελέτες έχουν δείξει πως διατηρούν χαμηλά τα επίπεδα των ορμονών του στρες (της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης) και βελτιώνουν την ψυχική διάθεση. Επιπλέον, μελέτη που δημοσιεύθηκε πριν από λίγα χρόνια στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Diabetes & Metabolism» έδειξε πως όσοι τρώνε συστηματικά ωφέλιμα λιπαρά, όπως τα ω-3, παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα άγχους όταν έρχονται αντιμέτωποι με στρεσογόνα γεγονότα. Η Αμερικανική Εταιρεία Καρδιάς (ΑΗΑ) συνιστά να τρώμε «παχιά» ψάρια (όπως ο σολομός, το σκουμπρί, ο τόνος, η σαρδέλα) τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.

- Σπανάκι. Το σπανάκι είναι πλούσιο σε μαγνήσιο – ένα ιχνοστοιχεία που διατηρεί μία από τις ορμόνες του στρες (την κορτιζόλη) σε χαμηλά επίπεδα, συμβάλλοντας έτσι στην καταπολέμησή του. Ακόμα και η ήπια ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να προκαλέσει αυξημένη ευαισθησία στους θορύβους, νευρικότητα και κατάθλιψη. Επιπλέον, σε καταστάσεις στρες, η παρατηρούμενη αιφνίδια πτώση των επιπέδων μαγνησίου μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε καρδιακή ανακοπή. Γενικά το μαγνήσιο βοηθά το νευρικό και το μυϊκό σύστημα να ηρεμεί και να ανακτά την φυσιολογική κατάστασή του έπειτα από ένα στρεσογόνο γεγονός. Ένα φλιτζάνι σπανάκι παρέχει το 40% της ποσότητας του μαγνησίου που καθημερινά χρειαζόμαστε.

- Τσάι. Μελέτες έχουν δείξει πως το μαύρο τσάι βοηθά στην αντιμετώπιση άσχημων για την ψυχική υγεία καταστάσεων. Σε μία από αυτές, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Ψυχοφαρμακολογία», οι εθελοντές που ήπιαν μαύρο τσάι μετά από ένα στρεσογόνο συμβάν, κατόρθωσαν να ηρεμήσουν πιο γρήγορα απ’ όσους ήπιαν ένα άλλο ρόφημα με καφεΐνη (σ.σ. το τσάι περιέχει διάφορες ουσίες, μεταξύ των οποίων και η καφεΐνη). Επιπλέον, μία ώρα μετά το συμβάν, όσοι είχαν πιει τσάι είχαν χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης στο αίμα τους.

- Πορτοκάλια. Αποτελούν πλούσια πηγή βιταμίνης C, η οποία είναι απαραίτητη για να περιοριστεί η παραγωγή κορτιζόλης. Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται υπό παρατεταμένο στρες, τα επίπεδα της βιταμίνης C στον οργανισμό εξαντλούνται, γι’ αυτό και πρέπει να αυξάνουμε την κατανάλωσή της.

Πηγή: mednutrition.gr

Μια φωτογραφία ...χίλιες λέξεις..

Μια φωτογραφία είναι αρκετή για να περιγράψει αυτό που δεν μπορεί να πει κανείς, όσες λέξεις και αν γνωρίζει. Πώς να παρουσιάσεις, άραγε, με λόγια, μερικές από τις πιο έντονες στιγμές της σύγχρονης ανθρώπινης ύπαρξης;

Το dinfo επιμελήθηκε και παρουσιάζει μια συλλογή από τις 30 πιο δυνατές φωτογραφίες όλων των εποχών, που περιγράφουν στο έπακρο τα δεινά, τους θριάμβους, την επιμονή, τις αποτυχίες, τη συμπόνια και το μίσος των ανθρώπων ανά τον κόσμο.
1. Πεινασμένο αγόρι και ιεραπόστολος
 
2 . Μέσα σε ένα θάλαμο αερίων του Άουσβιτς
 
3. Χειρουργός καρδιάς μετά από (επιτυχημένη) μεταμόσχευση καρδιάς που διήρκεσε 23 ώρες. Η βοηθός του εξαντλημένη κοιμάται στη γωνία.
 
4. Πατέρας και γιος ( 1949 vs 2009 )
 
5. Diego Frazão Torquato, 12 χρονών Βραζιλιάνος παίζει βιολί στην κηδεία του δασκάλου του . Ο δάσκαλος του τον είχε βοήθησε να ξεφύγει από τη φτώχεια και τη βία μέσω της μουσικής.
 
6. Ένας Ρώσος στρατιώτης παίζει ένα εγκαταλελειμμένο πιάνο στην Τσετσενία το 1994
 
7. Ο νεαρός άνδρας μόλις ανακάλυψε ότι ο αδελφός του σκοτώθηκε
 
8. Χριστιανοί προστατεύουν μουσουλμάνους κατά τη διάρκεια προσευχής, το 2011 στο Κάιρο της Αιγύπτου
 
9. Ένας πυροσβέστης δίνει νερό σε ένα κοάλα κατά τις καταστροφικές πυρκαγιές στη Βικτώρια της Αυστραλίας, το 2009
 
10. Η Terri Gurrola συναντά την κόρη της μετά από απουσία της επί 7 μήνες στο Ιράκ
 
11. Ινδοί άστεγοι άνδρες περιμένουν να πάρουν τρόφιμα που τους διανέμονται δωρεάν έξω από ένα τζαμί στο Νέο Δελχί , ​​Ινδία
 
12 . Η κηδεία του Zanjeer του σκύλου που έσωσε χιλιάδες ζωές κατά τη διάρκεια των εκρήξεων στη Βομβάη τον Μάρτιο του 1993. Ο Zanjeer κατάφερε να εντοπίσει πάνω από 3.329 κιλά εκρηκτικής ύλης RDX , 600 πυροκροτητές , 249 χειροβομβίδες και 6406 πυρομαχικά. Κηδεύτηκε με τιμές το 2000.
 
13. Ο άνθρωπος που έπεσε από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στις 11/9 . «The Falling Man»
 
14. Γιος προσπαθεί να σηκώσει τον αλκοολικό πατέρα του
 
15. Αγκαλιασμένο ζευγάρι στα συντρίμμια ενός εργοστασίου που κατέρρευσε
 
16. Ηλιοβασίλεμα στον Άρη
 
17. Πεντάχρονο αγόρι τσιγγάνων, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2006, στη τσιγγάνικη κοινότητα του Αγίου Ιακώβου, στη Νότια Γαλλία. Είναι αρκετά κοινό στο St Jacques, τα μικρά αγόρια να καπνίζουν
 
18. Ο 29χρονος Hhaing Το Yu ρατά με απόγνωση το πρόσωπο του κοντά στην πρωτεύουσα της Μιανμάρ. Πίσω του ότι απέμεινε από το σπίτι του μετά το πέρασμα του κυκλώνα Ναργκίς, τον Μάιο του 2008. Ο κυκλώνας άφησε εκατομμύρια ανθρώπους άστεγους και έγινε αιτία να χαθούν πάνω από 100.000 ζωές
 
19. Ένα σκυλί με το όνομα » Leao » κάθεται για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα στον τάφο του ιδιοκτήτη του, ο οποίος πέθανε στις καταστροφικές κατολισθήσεις κοντά στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2011.
 
20 . » Περίμενε και εμένα Μπαμπά » από τον Claude P. Dettloff, New Westminster, Καναδάς, 1 Οκτωβρίου 1940
 
21. Ένα Ρώσος βετεράνος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε επιτέλους το τανκ μέσα στο οποίο έζησε τις περισσότερες μέρες του πολέμου να στέκεται σε μια μικρή ρωσική πόλη ως μνημείο
 
22. Η δύναμη των λουλουδιών
 
23. Μια γυναίκα κάθεται ανάμεσα στα συντρίμμια που προκάλεσαν ο σεισμός και το τσουνάμι στο Natori, της Βόρειας Ιαπωνίας, τον Μάρτιο του 2011
 
24. Οι τάφοι ενός ερωτευμένου ζευγαριού: Μιας καθολικής γυναίκας και του Προτεστάντη συζύγου της, Ολλανδία , 1888
 
25 . Ο Greg Cook βρίσκει την σκυλίτσα του Coco του μέσα στα ερείπια του σπιτιού του στην Αλαμπάμα και την πνίγει στις αγκαλιές. Το σπίτι του καταστράφηκε από ανεμοστρόβιλο το Μάρτιο του 2012
 
26 . Επίδειξη της χρήσης προφυλακτικού σε λαϊκή αγορά στην Τζαγιαπούρα, πρωτεύουσα της Παπούα, το 2009
 
27. Ρώσοι στρατιώτες προετοιμάζονται για την μάχη του Κουρσκ , Ιούλιος του 1943
 
28. Κατά τη διάρκεια μαζικών πλημμυρών στη πόλη Cuttack, της Ινδίας, το 2011, ένας ηρωικός χωρικός έσωσε πολλές αδέσποτες γάτες από το θάνατο χρησιμοποιώντας ένα καλάθι στο κεφάλι του
 
29. Ένας Αφγανός προσφέρει τσάι σε στρατιώτες
 
30. Γονείς, πιθανόν σήμερα άνω των 70 ετών, εξακολουθούν να ψάχνουν μέχρι σήμερα τα αγνοούμενα παιδιά τους.


Πηγή: Οι πιο δυνατές φωτογραφίες όλων των εποχών που περιγράφουν όσα δεν μπορεί καμία λέξη [εικόνες] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/129298#ixzz2jzmi2P1V

Τι είναι η Αγάπη;

Οι πέντε βασικές θεωρίες Ένας Φυσικός, μία Ψυχοθεραπεύτρια, ένας Φιλόσοφος, μία Συγγραφέας και μια Καλόγρια, δίνουν την απάντηση

    Ο Φυσικός: «Η Αγάπη είναι χημεία» (Απαντάει ο Jim Al-Khalili, θεωρητικός φυσικός και συγγραφέας)
  Βιολογικά, η Αγάπη είναι μια έντονη νευρολογική κατάσταση, όπως η πείνα ή η δίψα, αλλά πιο μόνιμη. Λέμε για την αγάπη ότι είναι τυφλή ή We talk about love being blind or άνευ όρων, με την έννοια ότι δεν την ελέγχουμε. Αλλά πάλι, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα παράξενο, από τη στιγμή που η Αγάπη, είναι κατά βάση χημικό φαινόμενο. Ενώ ο πόθος είναι μια περιστασιακή σεξουαλική επιθυμία στη δημιουργία της οποίας εμπλέκεται η απελευθέρωση ορμονών, όπως η τεστοστερόνη, και τα οιστρογόνα, στην πραγματική αγάπη ή στο πραγματικό δέσιμο και στην πραγματική αφοσίωση. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ένα τεράστιο συνδιασμό ορμονών: Φερομόνες, Ντοπαμίνη, Νορεπινεφρίνη, σεροτονίνη, ωκυτοκίνη και βαζοπρεσίνη (ADH). Ωστόσο, από την σκοπιά της εξέλιξης, η αγάπη μπορεί να αντιμετωπισθεί ως μηχανισμός επιβίωσης. Ένας μηχανισμός που έχουμε αναπτύξει, ώστε να χρειαζόμεστε τις μακροχρόνιες σχέσεις, που σημαίνουν αμοιβαία αλληλοϋπεράσπιση, φροντίδα των γονιών προς τα παιδιά και προώθηση του αισθήματος ασφάλειας και σιγουριάς.

  Η Ψυχοθεραπεύτρια: «Η Αγάπη έχει πολλές εκφάνσεις» (Απαντάει η Philippa Perry, ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας του «Couch Fiction»)  
Αντίθετα με εμάς, οι αρχαίοι δεν στρίμωχναν, ποικίλα συναισθήματα που τους δίνουμε την ετικέτα «Αγάπη», στην ίδια λέξη. Είχαν πολλές παραλλαγές, μεταξύ των οποίων οι εξής: Φιλία, την οποία αντιλαμβάνονταν ως μια βαθιά αλλά χωρίς σεξουαλική διάσταση, οικειότητα, ανάμεσα σε στενούς φίλους ή μέλη μιας οικογένειας ή ως ένα βαθύ δέσιμο, που σφυρηλατείται ανάμεσα σε στρατιώτες που πολεμούσαν ο ένας δίπλα στον άλλον στη μάχη. Το αρχαίο Ρωμαϊκο Ludus πάλι, περιγράφει ένα πιο παιχνιδιάρικο πάρε-δώσε που συμβαίνει όταν χαζολογάμε ή φλερτάρουμε. Πράγμα, είναι η ώριμη αγάπη που εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου ανάμεσα σε ζευγάρια που βρίσκονται πολύ καιρό μαζί και περιλαμβάνει αλληλοκατανόηση στην πράξη, αφοσίωση, συμβιβασμούς και αλληλοκατανόηση. Αγάπη για τους αρχαίους, ήταν ένας πιο γενικευμένος όρος και δεν είχε να κάνει με την αποκλειστικότητα αλλά με ένα πανανθρώπινο συναίσθημα που αφορούσε τους γύρω σου. Φιλαυτία, είναι η αγάπη για τον εαυτό σου, που δεν είναι τόσο εγωιστική όσο ακούγεται. Όπως έλεγε ο Αριστοτέλης ή όπως θα σας πει οποιοσδήποτε ψυχοθεραπευτής, για να μπορέσεις να νοιαστείς για τους άλλους, πρέπει πρώτα να έχεις φροντίσει τον εαυτό σου. Τέλος, και πιθανότατα τελευταίος, αν και προκαλεί τα περισσότερα προβλήματα και επιπλοκές, ο Έρως, έχει να κάνει με την σεξουαλική έλξη, και το πάθος. Εκτός αν μετεξελιχθεί σε φιλία η/και πράγμα, ο έρως θα εκφυλιστεί και θα σβήσει μόνος του. Αγάπη είναι όλα τα παραπάνω. Αλλά είναι παράλογο και μη μη ρεαλιστικό να έχουμε την προσδοκία να βιώσουμε και τις έξι εκδοχές της με ένα μόνο πρόσωπο. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικά πράγματα η οικογένεια και η κοινωνία.  

 Ο Φιλόσοφος: «Η Αγάπη είναι παθιασμένη δέσμευση»  (Απαντάει ο Julian Baggini, φιλόσοφος και συγγραφέας)
 Η απάντηση παραμένει ασαφής, εν μέρει διότι η Αγάπη δεν είναι ένα πράγμα. Αγάπη για τους γονείς, τους συντρόφους, τα παιδιά, την πατρίδα, τον διπλανό, τον Θεό, κτλ., όλες έχουν διαφορετική υφή. Κάθε μια έχει τις παραλλαγές της: Τυφλή, μονόπλευρη, τραγική, σταθερή, ρευστή, υστερόβουλη, ανολοκλήρωτη, άνευ όρων... Στην καλύτερη πάντως, όλες οι εκδοχές της είναι μια ευγενής και παθιασμένη δέσμευση, την οποία καλλιεργούμε και εξελίσουμε, αν και συχνά εμφανίζεται στις ζωές μας απρόσκλητη. Γι' αυτό και είναι κάτι περισσότερο από ένα δυνατό συναίσθημα. Χωρίς την δέσμευση, είναι μόνο ένας ενθουσιασμός. Χωρίς το πάθος είναι μόνο εμμονή. Ακόμα και η μεγαλύτερη Αγάπη, χωρίς τα ην φροντίσεις και να την καλλιερήσεις, μαραίνεται και πεθαίνει.  


  Η Συγγραφέας: «Η Αγάπη είναι κίνητρο για όλες τις μεγάλες ιστορίες»  (Απαντάει η Jojo Moyes, δύο φορές κάτοχος του βραβείου για το Ρομαντικό Μυθιστόρημα της Χρονιάς)

  Το τι είναι η Αγάπη, εξαρτάται από το πού βρίσκεσαι σε σχέση με αυτήν. Όταν βρίσκεσαι ασφαλής μέσα της, μπορείς να την αισθάνεσαι τόσο φυσική και απαραίτητη, όσο τον αέρα – υπάρχεις μέσα της χωρίς καλά καλά να το προσέχεις. Όταν την στερηθείς, μπορεί να τη νιώθεις σαν εμμονή. Να σε εξαντλεί, σχεδόν σαν σωματικός πόνος. Η Αγάπη είναι το κίνητρο για τις μεγάλες αφηγήσεις. Όχι μόνο για τις ιστορίες με ρομαντική αγάπη, αλλά και για την αγάπη του γονιού προς το παιδί του, για την αγάπη στην οικογένεια, στην πατρίδα. Εϊναι το σημείο πριν την ολοκλήρωσή της που συναρπάζει. Αυτό που σε χωρίζει από την αγάπη, τα εμπόδια που μπαίνουν ανάμεσά σας. Αυτές τις στιγμές που προσπαθείς να ξεπεράσεις τα εμπόδια, η Αγάπη είναι τα πάντα.

 Η Καλόγρια: «Η Αγάπη είναι η ελευθερία που μας δεσμεύει»  (Απαντάει η Catherine Wybourne, καλόγρια)
 Την Αγάπη, πιό εύκολα τη βιώνεις, παρά την ορίζεις. Ως θεολογική αρετή, με την οποία αγαπάμε τον Θεό πάνω από όλα και τους διπλανούς μας σαν τον εαυτό μας, εν ονόματί Του, μοιάζει λίγο αόριστη. Μέχρι να την συναντήσουμε «ενσαρκωμένη» κατά κάποιο τρόπο στη ζωή γύρω μας: Σε πράξεις καλοσύνης, γεναιοδωρίας και αυτοθυσίας. Η Αγάπη είναι το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να πληγώσει κανέναν, αλλά μπορεί να κοστίσει ακριβά. Το παράδοξο με την Αγάπη, είναι πώς μολονότι σου δίνει εξαιρετική ελευθερία, την ίδια στιγμή σε δένει με τον άλλο, με δεσμούς δυνατότερους και από τον θάνατο. Δεν μπορεί να αγοραστεί ή να πουληθεί. Και δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να αντιμετωπίσει. Η Αγάπη είναι η μεγαλύτερη ευλογία.  
Πηγή: www.lifo.gr

Ψυχολογία της ντουλάπας

Τι υπάρχει σε μια ντουλάπα; Αφόρετα ρούχα, φορέματα με τα καρτελάκια ακόμα να κρέμονται, ένα πουλόβερ του πρώην ή ένα ασφυκτικά στενό τζιν; Πολύ συχνά όσα περιέχει η ντουλάπα μιας γυναίκας ομολογεί πολλά για την προσωπικότητα, την ψυχολογία και τη διάθεσή της, του φόβους και τους πόθους της.
Τι αποκαλύπτει στους άλλους για εμάς και το κυριότερο όσα κρύβει αντιστοιχούν στις πραγματικές μας δυνατότητες;

Η κάτοχος phD στην Ψυχολογία του Ενδύματος από το UCLA και ιδρύτρια του site Tradesy.com, Tracy DiΝunzio, το οποίο συγκεντρώνει και πουλά επώνυμα ρούχα second hand και παροτρύνει τις γυναίκες να βγάλουν χρήματα τους κρυμμένους θησαυρούς της ντουλάπας τους, ερμηνεύει όσα καταλαμβάνουν τις κρεμάστρες μας.

1. Ένα σωρό αφόρετα
Ερμηνεία: Μήπως δυσκολεύεσαι να αφήσεις πίσω σου το παρελθόν;

Δεν υπάρχει τίποτα πιο συνηθισμένο από μια ντουλάπα γεμάτη ρούχα που δεν φοριούνται. Αυτός ο σωρός αντιπροσωπεύει την απροθυμία μας να ξεχάσουμε το παρελθόν. Είτε πρόκειται για τις μαμάδες που φυλάνε όσα φορούσαν πριν μείνουν έγκυος, είτε για εκείνες που πιστεύουν πως κάποιες τάσεις επιστρέφουν και δεν πετάνε τίποτα, πρόκειται για αγχωμένες προσωπικότητες που γενικά μένουν κολλημένες στα παλιά όποια κι αν είναι αυτά (απωθημένα, θυμοί και φόβοι).

2. Ένα σωρό αφόρετα με τα καρτελάκια
Ερμηνεία: Μπορείς να φορέσεις το μέλλον, αλλά όχι και να το χτίσεις.

Σε αυτή την περίπτωση όσα απλά μεταφέρθηκαν από τις κρεμάστρες του μαγαζιού στις δικές μας αντικατοπτρίζουν μια γυναίκα που έχει στο νου τους πως θα ήθελε να είναι το μέλλον της, αλλά η πραγματικότητα δεν αντιστοιχεί στο ιδανικό της. Αντί να ψάχνει το δρόμο προς το μέλλον που προσδοκά, απλά στοιβάζει στη ντουλάπα της τα ρούχα που θα το έντυναν αν το ζούσε. Για την Tracy το μόνο που χρειάζεται είναι να αρχίσει να τα φοράει έτσι κι αλλιώς. Είναι προτιμότερο από το να μένουν αμεταχείριστα, αφού που ξέρεις μπορεί τελικά και να κάνουν τον παπά.

3. Άχρωμες επιλογές
Ερμηνεία: Ίσως υποσυνείδητα θέλεις να κρυφτείς.

Μια γυναίκα που φοράει αποκλειστικά ουδέτερα χρώματα δημιουργεί την αίσθηση πως θέλει να εξαφανίζεται, που δεν θέλει να την κοιτάζουν. Μπορεί αυτό να κρύβει πρόβλημα αυτοεκτίμησης ή να δηλώνει έναν κλειστό χαρακτήρα που νιώθει άνετα μόνο στον δικό του περίγυρο και τον τρομάζουν οι καινούργιοι άνθρωποι και οι κοινωνικές συναναστροφές.

4. Μόνο παντελόνια
Ερμηνεία: Μήπως έχεις φτιάξει τη δική σου ασπίδα;

Οι γυναίκες που δεν φοράνε φορέματα και έχουν κολλήσει στα παντελόνια, αν και συνήθως είναι και οι πιο ενδιαφέρουσες περσόνες, ίσως νιώθουν πως χρειάζεται να υποβαθμίσουν τη σεξουαλικότητά τους για να ενταχθούν στο εργασιακό ή το κοινωνικό περιβάλλον.

5. Τα ίδια και τα ίδια
Ερμηνεία: Το ίδιο πουλόβερ σε όλα τα χρώματα.Είναι ο φόβος της αλλαγής;

Εντάξει, υπάρχουν κομμάτια που μας βολεύουν καλύτερα, αλλά η ίδια μπλούζα σε περισσότερες από τρεις αποχρώσεις είναι εξίσου κόλλημα με τη στολή μαύρο παντελόνι-άσπρη μπλούζα. Όσες ντύνονται τόσο προβλεπόμενα μάλλον φοβούνται να προχωρήσουν σε αλλαγές στη δουλειά ή τις σχέσεις τους. Η εύκολη δικαιολογία τους είναι πως ψωνίζουν τα ίδια και τα ίδια επειδή δεν θέλουν να σπαταλούν χρόνο και φαιά ουσία. Κατά την Tracy αυτή είναι η υποσυνείδητη αντίδρασή τους στα άλυτα προβλήματα της καριέρας ή της σχέσης τους. Ο ανεκπλήρωτος πόθος την αλλαγής ή η δειλία τους μπροστά στο ρίσκο της καινούργιας κατάστασης συνεπάγεται μια γκαρμταρόμπα με αρτηριοσκλήρωση.

Νέα ντουλάπα, νέα ζωή

Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν; "Προτείνω να μην ξεκαθαρίσετε τη ντουλάπα σας μόνες -συχνά χρειαζόμαστε δεύτερη γνώμη" λέει η DiNunzio. "Είναι δύσκολο να δούμε καθαρά τον εαυτό μας, οπότε η παρουσία μιας έμπιστης φίλης που θα έμπαινε στον κόπο να είναι αντικειμενική με εμάς και τα ρούχα μας είναι πολύτιμη. Σκεφτείτε δεν υπάρχει πιο συμβολική κίνηση από το να χωρίσετε τα ρούχα σας σε όσα σας αρέσει να φοράτε συχνά και σε εκείνα που μένουν στα αζήτητα. Πουλήστε τα. Χαρίστε τα. Ξεφορτωθείτε τα. Και ύστερα αποφασίστε ποια θέλετε να είστε ιδανικά και πως θα ντυνόταν το ιδανικό σας και φορέστε τα ανάλογα".


Τα επτά θανάσιμα συναισθήματα


Γιατί μερικές φορές ντρεπόμαστε για τις απαγορευμένες σκέψεις που κάνουμε και τα συναισθήματα που έχουμε; Στην κουλτούρα της κλειδαρότρυπας και της εξομολόγησης είναι κοινωνικά αποδεκτό να μπαίνουμε στα άδυτα της προσωπικής ζωής των σταρ, συζητάμε ανοιχτά για τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις, τα προβλήματα του συντρόφου μας και η λίστα δεν έχει τέλος. Αυτό έχει και μια θεραπευτική ιδιότητα.



Ωστόσο, πολλά συναισθήματα παραμένουν κρυμμένα. Μέσα μας μπορεί να ανατριχιάζουμε στη θέα ενός ατόμου σε αναπηρική καρέκλα, να ευχόμαστε το θάνατο ενός υπέργηρου και άρρωστου συγγενούς, να σκεφτόμαστε ότι οι φίλοι μας είναι κακόγουστοι, τα μωρά απλώς ενοχλητικά και άλλες παρόμοιες σκέψεις, ενώ ταυτόχρονα θεωρούμε τον εαυτό μας καλό άνθρωπο.

Τι μπορεί να φταίει για τις "λάθος" επιλογές συντρόφων





  • Όταν η επιλογή συντρόφου γίνεται κάτω από την πίεση του χρόνου. Πολλές φορές "η κοινωνική προσταγή" του γάμου αγχώνει εφόσον τα χρόνια περνούν – ειδικότερα όσον αφορά το γυναικείο φύλο, που το βιολογικό ρολόι για τη μητρότητα έχει ημερομηνία λήξης. Έτσι γίνεται ένας συμβιβασμός και επιλέγουμε έναν σύντροφο που συνήθως δεν πληρεί τα κριτήριά μας, προκειμένου να απαντήσουμε σε πρώτο επίπεδο ίσως στην ανάγκη , την πίεση ή τα μηνύματα της πατρικής μας οικογένειας ,αλλά και της κοινωνίας εφόσον ο γάμος ορίζεται ως στόχος για την ανθρώπινη ολοκλήρωση.
  • Τα προσωπικά βιώματα μέσα από την πατρική οικογένεια και οι τραυματικές εμπειρίες που πιθανότατα έχουμε από τη σχέση των γονιών μας, πολλές φορές εμπλέκονται και στην προσωπική μας ζωή. Είναι πιθανό, λοιπόν, να επαναλάβουμε την προβληματική σχέση, που έχουμε ήδη βιώσει και μας είναι οικεία, ή ασυνείδητα να την προκαλέσουμε.
  • Η εξάρτηση που απορρέει από μία μακρόχρονη συμβίωση σε συνδυασμό με το φόβο και την ανασφάλεια που μπορεί να μας προκαλεί η ιδέα του καινούργιου συντρόφου.
  • Η έλλειψη αυτογνωσίας. Δεν έχουμε προσδιορίσει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας μέσα στη σχέση.
  • Ο αρχικός παρορμητισμός που μπορεί να ξεκινήσει μία σχέση και στη συνέχεια η αδυναμία μας να τη διακόψουμε.
  • Η χαμηλή αυτό-εκτίμηση είναι άλλος ένας λόγος για να εγκλωβιστούμε σε μία σχέση.


7 Βήματα Για Μια Πιο Συνειδητή & Καλύτερη Επιλογή Συντρόφου


  1. Προσπάθησε να μη μεταφέρεις τραυματικές εμπειρίες, φόβο και απωθημένα από το παρελθόν.
  2. Εντόπισε λάθη που μπορεί να έγιναν σε προηγούμενες σχέσεις και προσπάθησε να μην τα επαναλάβεις
  3. Αναγνώρισε τις ανάγκες και τις επιθυμίες σου και επέλεξε έναν σύντροφο που θα μπορέσει να σου τις ικανοποιήσει
  4. Βάλε τα όριά σου. Αυτό θα ενισχύσει την αυτό-εκτίμησή σου, ενώ θα κερδίσεις και το σεβασμό του συντρόφου σου.
  5. Δημιούργησε την εικόνα της σχέσης που θα σου άρεσε και πως προσδιόρισε πώς ακριβώς θα ήθελες ένα σύντροφο δίπλα σου.
  6. Στις κοινωνικές σου εκδηλώσεις προσπάθησε να μη σου γίνει "έμμονη ιδέα" να βρεις ένα σύντροφο. Είναι σημαντικό να απολαμβάνεις κάθε στιγμή της ζωής σου και ταυτόχρονα να είσαι ανοιχτός/ή στις προσεγγίσεις από το αντίθετο φύλο.
  7. Προσπάθησε να επικοινωνείς με τους άλλους με αυθεντικότητα και ειλικρίνεια

Στρατηγικές νια να ελέγχετε καλύτερα τη συναισθηματική σας ζωή



1.  Παρατηρήστε τα συναισθήματα που νιώθετε συνήθως. Κάθε φορά που νιώθετε ένα αρνητικό συναίσθημα αναρωτηθείτε: Ποια σκέψη το προκάλεσε; Δείτε αν μπορείτε να εντοπίσετε στον πυρήνα της μια παράλογη σκέψη. Αν πράγματι συμβαίνει αυτό, αντικαταστήστε τη σκέψη αυτή με κάποια πιο θετική και πιο λογική. Πολύ σύντομα θα διαπιστώσετε ότι η νέα σκέψη θα αρχίσει να επηρεάζει το συναίσθημα σας.

2.  Αν νιώθετε συχνά αρνητικά συναισθήματα, εξετάστε προσεκτικά τους λόγους και τις αιτίες. Μήπως προκαλείτε εσείς τα συναισθήματα αυτά; Μήπως οι παράλογες σκέψεις σάς οδηγούν σε αρνητική συμπεριφορά; Μήπως η σχέση σας παρουσιάζει προβλήματα και πρέπει να τη διαλύσετε; Μήπως δεν σας ικανοποιεί η δουλειά που κάνετε;

Αν δεν αντιμετωπίσετε τα προβλήματα που προκαλούν τα αρνητικά συναισθήματα και δεν κάνετε κάτι για να νιώσετε διαφορετικά, τα συναισθήματα αυτά θα επανέρχονται ξανά και ξανά. Γι’ αυτό και πρέπει να ανακαλύψετε τη ρίζα των προβλημάτων, κάνοντας σκέψεις που οδηγούν σε εποικοδομητική συμπεριφορά και θετικά συναισθήματα.

3.  Για να μελετήσετε καλύτερα τα συναισθήματα σας, καταγράφετε τα καθημερινά. Χρησιμοποιήστε την ακόλουθη φόρμα:
α. Ένα από τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθω είναι…
β. O λόγος που νιώθω το αρνητικό αυτό συναίσθημα είναι…
γ. H σκέψη (ή η κατάσταση) που πρέπει να αλλάξω για να μη νιώθω το αρνητικό αυτό συναίσθημα είναι…
δ. Ένας πιο εποικοδομητικός τρόπος σκέψης είναι: Αν αλλάξω τον τρόπο που σκέφτομαι, θα αλλάξουν και τα συναισθήματα μου ως εξής…

H στρατηγική αυτή επικεντρώνεται στα αρνητικά συναισθήματα. H ανάλυση των αιτίων που τα προκαλούν οδηγεί αναπόφευκτα στον προσδιορισμό των προβλημάτων, στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς σας. Αν δεν νιώθετε έντονα αρνητικά συναισθήματα, οι λόγοι γι’ αυτό μπορεί να είναι πολλοί.

Μπορεί, για παράδειγμα, να έχετε μια καλή και ήρεμη ζωή, με αποτέλεσμα να νιώθετε θετικά, ως επί το πλείστον, συναισθήματα. Αλλά μπορεί και να παίρνετε αυτό που θέλετε χωρίς να νοιάζεστε για τα δικαιώματα ή τις ανάγκες των άλλων. O κυρίαρχος, για παράδειγμα, νιώθει θετικά κυρίως συναισθήματα. Από εσάς λοιπόν εξαρτάται αν τα συναισθήματα σας είναι αυθεντικά και αληθινά.


«Το συναίσθημα που δεν εξωτερικεύεται και δεν μετατρέπεται σε σκέψη ή πράξη αποτελεί δείγμα παραφροσύνης…»  J. Sterling

Από το βιβλίο των Linda Elder & Richard Paul Ζήσε τη ζωή που σου αξίζει

sciencearchives.wordpress.com

Τρόποι για να καταπολεμήσετε τους φόβους σας


Οτιδήποτε και αν σας φοβίζει, ακολουθούν 10 τρόποι οι οποίοι θα σας βοηθήσουν να ανταπεξέλθετε στους φόβους και τα άγχη σας:

1. Χαλαρώστε και κάντε ένα διάλειμμα 
Είναι αδύνατον να σκεφθείτε με καθαρό μυαλό εάν βιώνετε έντονα συναισθήματα φόβου ή άγχους. Μία καρδιά που χτυπά με γοργούς ρυθμούς, οι ιδρωμένες παλάμες και η σύγχυση είναι τα αποτελέσματα της έκλυσης αδρεναλίνης. Έτσι, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να χαλαρώσετε και να κάνετε ένα διάλειμμα ώστε να ανακουφιστείτε.

Αποσπάστε τον εαυτό σας και τις σκέψεις σας από τις έγνοιες για 15 λεπτά περπατώντας στα γύρω στενά ή τετράγωνα του σπιτιού σας, φτιάχνοντας μία κούπα τσάι ή κάνοντας ένα χαλαρωτικό μπάνιο.

Μόλις έχετε ησυχάσει, θα μπορέσετε να αποφασίσετε για τον καλύτερο τρόπο να ανταπεξέλθετε στην κατάσταση που αντιμετωπίζετε.

2. Ποιό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί;
Όταν είστε αγχωμένοι για κάτι, είτε αυτό είναι η δουλειά σας, η σχέση σας, ή ένα διαγώνισμα η σκέψη σχετικά με το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα, έστω και αν αυτό ακούγεται οξύμωρο αρχικά, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.

Ακόμη και εάν μία παρουσίαση, ένα τηλεφώνημα ή μία συνομιλία πάει πολύ ‘στραβά’, το πιο πιθανόν είναι ότι τόσο εσείς όσο και ο περίγυρος θα συνεχίσουν κανονικά τη ζωή τους. Ορισμένες φορές το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι μία κρίση πανικού.

Αν αρχίσουν τα συμπτώματα πανικού να σωματοποιούνται (μέσω αυξημένου καρδιακού παλμού ή ιδρωμένων χεριών) η καλύτερη αντιμετώπιση είναι να μην προσπαθήσετε να το πολεμήσετε.

Σταθείτε στο σημείο στο οποίο βρίσκεστε και απλώς προσπαθείστε να μην αποσπάσετε τον εαυτό σας. Ακουμπώντας την παλάμη του χεριού σας στο στομάχι σας, και αναπνέοντας αργά και βαθιά (όχι περισσότερες από 12 ανάσες το λεπτό) βοηθά σημαντικό στην ανακούφιση των συμπωμάτων.

Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει μέχρι και μία ώρα, αλλά τελικά τα συμπτώματα του πανικού θα υποχωρήσουν από μόνα τους.

Ο στόχος είναι να βοηθηθεί το μυαλό να ανταπεξέρχεται στον πανικό, και να καταπολεμηθεί ο φόβος γύρω από μία ενδεχόμενη κρίση.

3. Εκτεθείτε στον φόβο 
Αποφεύγοντας τους φόβους το μόνο που καταφέρνετε είναι αυτοί να γίνονται ακόμη πιο ‘τρομακτικοί’. Εάν πανικοβληθείτε μέσα σε ασανσέρ, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ξαναμπείτε σε ασανσέρ την αμέσως επόμενη μέρα. Σταθείτε στον ανελκυστήρα και νιώστε τον φόβο έως ότου αυτός φύγει εντελώς. Οτιδήποτε και αν φοβάστε, αν το αντιμετωπίσετε, ο φόβος θα ξεκινήσει να ‘ξεθωριάζει’.

4. ‘Καλωσορίστε’ τον χειρότερο σας φόβο 
Κάθε φορά που αναγνωρίζουμε τους φόβους μας, γίνεται ευκολότερο να ανταπεξέλθουμε σε αυτούς την επόμενη φορά που συναντάμε ανάλογες καταστάσεις, εώς ότου στο τέλος οι φόβοι μας δεν αποτελούν πρόβλημα και δεν νιώθουμε ότι μας απειλούν.

5. Να είστε ρεαλιστές
Οι φόβοι τείνουν να είναι πολύ χειρότεροι από ότι είναι στην πραγματικότητα. Πολύ συχνά, οι άνθρωποι που έχουν δεχθεί επίθεση σκέπτονται συνεχώς ότι θα ξαναγίνουν θύματα κάθε στιγμή που περπατούν σε σκοτεινά στενά. Όμως, η πιθανότητα να τους ξαναεπιτεθεί κάποιος στη πραγματικότητα είναι πολύ μικρή.

6. Μην αναζητάτε τη τελειότητα
Όλο το σκεπτικό των τελειομανών ανθρώπων είναι εκτός του ρεαλιστικού πλαίσιου και το μόνο που επιτυγχάνει είναι να θέτει τις βάσεις για το άγχος.

Η ζωή μας είναι γεμάτη από στρεσογόνες συνθήκες, αλλά παρόλα αυτά πολλοί από εμάς νιώθουμε ότι οι ζωές μας θα πρέπει να είναι τέλειες. Κακές ημέρες και αναποδιές θα συμβαίνουν πάντα, και είναι κρίσιμο να θυμόμαστε ότι η ζωή είναι μία πολύπλοκλη υπόθεση..

7. Οπτικοποίηση
Κλείστε για λίγο τα μάτια σας και φαντασθείτε ένα μέρος απόλυτης ασφάλειας και ηρεμίας: μπορεί να είναι μία εικόνα του εαυτού σας να περπατάει σε μία όμορφη παραλία, ή να αγκαλιάζεται με τον/την αγαπημένο/η του/της, ή μια ευτυχισμένη ανάμνηση από την παιδική σας ηλικία.

Αφήστε τα θετικά συναισθήματα να σας ανακουφίσουν μέχρι να αισθανθείτε τελείως χαλαροί.

8. Συζητήστε για τους φόβους σας
Μοιράζοντας τους φόβους σας με τα αγαπημένα σας πρόσωπα ή με έναν ειδικό μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην απομυθοποίηση της φοβίας και στην επίλυση του προβλήματος.

9. Επιστροφή στις βασικές αρχές
Ένας καλός ύπνος, ένα καλό γεύμα και ένας περίπατος αποτελούν συχνά τις καλύτερες θεραπείες για το άγχος. Ο ευκολότερος τρόπος να κοιμηθείτε όταν σας κατακλύζει το άγχος και οι ανησυχίες είναι να προσπαθήσετε να παραμείνετε ξύπνιοι, παρά να στριφογυρνάτε αδιάκοπα στο κρεβάτι...

Πολλοί άνθρωποι στρέφονται στο αλκοόλ ή στα ναρκωτικά για να θεραπεύσουν το προσωπικό τους άγχος, με το σκεπτικό ότι αυτό θα τους κάνει να αισθανθούν καλύτερα.Η πραγματικότητα είναι ότι οι ουσίες κάνουν τη νευρικότητα εντονότερη, ενώ αντίθετα μία σωστή διατροφή βοηθά στην καλή σωματική και ψυχική ευεξία.

10. Ανταμείψτε τον εαυτό σας
Τέλος, ανταμείψτε τον εαυτό σας! Όταν τελικά έχετε αντιμετωπίσει έναν από τους χειρότερους φόβους σας, ενισχύστε το αίσθημα επιτυχίας κάνοντας δώρο στον εαυτό σας οτιδήποτε σας κάνει ευτυχισμένο/η..

http://www.nhs.uk/Livewell/mentalhealth/Pages/fightyourfears.aspx

Όταν οι σχέσεις φτάνουν σε αδιέξοδο


Η ανάγκη της αλλαγής γίνεται επιτακτική όταν μια σχέση μετατρέπεται σε πηγή αρνητικής ενέργειας και αγανάκτησης, κι όταν οι προσπάθειές μας να βελτιώσουμε την κατάσταση δε φέρνουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Αυτές ακριβώς οι αδιέξοδες σχέσεις, που συνήθως είναι ή “υπερβολικά έντονες” ή “υπερβολικά απόμακρες” ή και τα δυο, αποκλείουν την ανάπτυξη αληθινού δεσμού.

Η υπερβολική ένταση σε μια σχέση σημαίνει πως το ένα μέλος έχει εστιάσει σε βαθμό υπερβολής το ενδιαφέρον του στο άλλο, κατηγορώντας το, ανησυχώντας για λογαριασμό του ή προσπαθώντας να το κάνει ν’ αλλάξει. Ή, πως και τα δυο μέλη εστιάζουν το ενδιαφέρον τους ο ένας στον άλλον, αποφεύγοντας να αντιμετωπίσουν καταπρόσωπο τον εαυτό τους. Τα σημαντικά ζητήματα αποσιωπούνται αντί ν’ αντιμετωπίζονται και να συζητιούνται ανοιχτά. Η υπερβολική απόσταση σε μια σχέση σημαίνει πως υπάρχει ελάχιστη συντροφικότητα και πως κανένας από τους δυο δεν είναι πρόθυμος να μοιραστεί κάποια κομμάτια του εαυτού με τον άλλον. Πολλές απόμακρες σχέσεις είναι επίσης έντονες, μια και συχνά αντιμετωπίζουμε την ένταση με τη συναισθηματική απομάκρυνση. Αν έχετε να δείτε τον πρώην σύζυγο σας πέντε χρόνια, και σας είναι αδύνατο να μιλήσετε μαζί του για τα παιδιά χωρίς να νιώσετε το στομάχι σας να σφίγγεται, τότε έχετε μαζί του μια πολύ έντονη σχέση.

Από τη στιγμή που μια σχέση φτάνει σε αδιέξοδο, η θέληση για αλλαγή δεν αρκεί. Αν όχι τίποτ’ άλλο, μπορεί τα συναισθήματά μας να είναι τόσο έντονα, που να μη μας αφήνουν να δούμε το πρόβλημα καθαρά και να το σκεφτούμε αντικειμενικά. Όταν η ένταση βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, αντιδρούμε (αντί να παρατηρούμε και να σκεφτόμαστε), εστιάζουμε υπερβολικά την προσοχή μας στον άλλον (αντί στον εαυτό μας) και βρισκόμαστε τελικά σε μια πολωμένη θέση απ’ όπου δε βλέπουμε παρά τη μια πλευρά του ζητήματος (τη δική μας).
Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, είναι φυσικό να θεωρούμε πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημα. Μπορεί να χειριζόμαστε τις σχέσεις μας με τρόπους που ελαττώνουν βραχυπρόθεσμα το άγχος μας, αλλά που ελαχιστοποιούν μακροπρόθεσμα τις πιθανότητές μας για πραγματικό δεσμό.

Επιπλέον, μπορεί να θέλουμε πραγματικά την αλλαγή, αλλά να μην ξέρουμε ποιες είναι οι πραγματικές πηγές του άγχους που υποδαυλίζουν το πρόβλημα στη σχέση και αποκλείουν την οικειότητα. Μπορεί να διασταυρώνουμε πυρά σε μία σχέση, αλλά  να μη δίνουμε, ή να μη θέλουμε να δώσουμε σημασία στην πηγή του προβλήματος. Κι έτσι γινόμαστε σαν αυτόν που είχε μεθύσει κι έχασε τα κλειδιά του στο δρόμο, αλλά τα έψαχνε κάτω από τη λάμπα γιατί εκεί το φως ήταν πιο δυνατό.

Όταν περνάμε μια ιδιαίτερα επώδυνη περίοδο σε μια σχέση, αυτό είναι που θέλουμε να συζητήσουμε και ν’ αλλάξουμε. Η ανάγκη μας να εστιάσουμε “εκεί που πονάει” είναι  απόλυτα φυσιολογική και, μερικές φορές, δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσουμε παραπέρα. Ωστόσο, αρκετά συχνά, ένα πρόβλημα σε μια σχέση υποδαυλίζεται από ανεπίλυτα ζητήματα – του παρελθόντος και του παρόντος και μετατοπίζεται σε άλλα, φαινομενικά άσχετα, πεδία. Μερικές φορές, είναι αδύνατο ν’ αποκτήσετε οικειότητα με το σύζυγο ή τον εραστή σας αν δεν λύσετε πρώτα κάποιο πρόβλημα με τον πατέρα σας, αν δεν υιοθετήσετε μια καινούργια στάση με τη μητέρα σας, αν δεν αλλάξετε το ρόλο σας σ’ ένα παλιό οικογενειακό πρότυπο συμπεριφοράς ή αν δεν μάθετε λεπτομέρειες για το θάνατο του θείου Τσάρλυ.

Η λύση οποιουδήποτε προβλήματος στις σχέσεις μας είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ικανότητα μας να συμμετάσχουμε με ένα πιο ολοκληρωμένο “εγώ” στις σχέσεις αυτές. Χωρίς ολοκληρωμένο, ξεκάθαρο και ανεξάρτητο “εγώ”, οι σχέσεις γίνονται πραγματικά υπερβολικά έντονες, υπερβολικά απόμακρες ή εναλλάσσονται περνώντας από τη μια κατάσταση στην άλλη. Θέλουμε μια γνήσια σχέση, αλλά οι προσπάθειες μας για αλλαγή αποδεικνύονται αναποτελεσματικές όταν τη μια μέρα θυμώνουμε, παραπονιόμαστε και περνάμε στην επίθεση, και την άλλη απομακρυνόμαστε συναισθηματικά για να κλειστούμε γεμάτοι/ες ψυχρότητα στον εαυτό μας. Χωρίς ένα ξεκάθαρο “εγώ”, αντιδρούμε υπερβολικά σ’ αυτά που μας κάνει ο άλλος ή που δεν κάνει για μας, καταλήγοντας να νιώθουμε απελπισμένες/οι και ανίκανες/οι να ορίσουμε μια νέα θέση στη σχέση.

Η κοινωνία μας δίνει μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη του “εγώ”. Έννοιες όπως η “αυτονομία”, η “ανεξαρτησία”, η “ατομικότητα”, η “αυθεντικότητα” και η “αυτάρκεια” θεωρούνται από την πλειοψηφία ως ιδιαίτερα επιθυμητοί στόχοι. Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη παρανόηση ως προς το τι ακριβώς σημαίνουν αυτές οι λέξεις, ποιός δίνει τον ορισμό τους και πως ο καθένας μας μπορεί να εκτιμήσει και να βελτιώσει τη θέση του στην ¨κλίμακα της ατομικότητας”. Η ικανότητα για γνήσιο δεσμό εξαρτάται πολύ απ΄αυτό το περίφημο εγώ.

Από το βιβλίο της Harriet Goldhor Lerner: “Γυναίκες και Αρμονικές Σχέσεις”, εκδόσεις Φυτράκη

Αντιμετωπίστε την κατάθλιψη με μικρά καθημερινά «κόλπα»


Η κατάθλιψη χωρίς αμφιβολία είναι μία «πονηρή» ασθένεια που αφορά σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Εκτός όμως από τη φαρμακευτική αγωγή που κάποιος μπορεί να ακολουθεί υπάρχουν και μικρά καθημερινά «κόλπα» που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή της.

Μη σπέρνετε τον πανικό
Για να σπάσετε αυτόν τον φαύλο κύκλο της αρνητικότητας χρειάζεται θέληση και αποφασιστικότητα. Ένας τρόπος να σαμποτάρετε τον εαυτό σας είναι το γεγονός ότι απομονώνετε ένα συγκεκριμένο γεγονός και το «εκμεταλλεύεστε» ως πηγή αρνητικών σκέψεων.
Σταματήστε να καταστροφολογείτε και δώστε χρόνο στον εαυτό σας σιγά σιγά να σκεφτεί τα πράγματα πιο ρεαλιστικά. Μπορεί για παράδειγμα η ανεργία να μαστίζει αλλά αντί να σκέφτεστε «δεν θα βρω ποτέ δουλειά» επιλέξτε να σκέφτεστε «Θα βρω απλά χρειάζεται περισσότερος χρόνος».

Ακολουθήστε συγκεκριμένη ρουτίνα
Ακόμα και αν δεν το θέλετε, προσπαθήστε να ξυπνάτε την ίδια ώρα κάθε μέρα, να τρώτε συγκεκριμένες ώρες, έστω κι αν δεν πεινάτε, και αποφύγετε να περνάτε όλον σας το χρόνο πάνω σε έναν καναπέ.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη έχουν την τάση να τρώνε και να κοιμούνται χωρίς συνέπεια. Ακολουθώντας ένα πιο συγκεκριμένο πρόγραμμα, δίνετε στον εαυτό σας την αίσθηση της τακτικότητας, που δρα καταλυτικά ενάντια της κατάθλιψης.

Σταματήστε να αναμασάτε τα ίδια
Αν συχνά ανατρέχετε σε καταστάσεις δυσάρεστες, άσκοπα και μετανιώνοντας για τα…περασμένα, χωρίς ωστόσο να συμβάλλετε στην αλλαγή αυτών, άδικα χαλάτε τη διάθεσή σας.
Σταματήστε να αναμασάτε περασμένες ιστορίες και όταν σας συμβαίνει κάτι τέτοιο, προσπαθήστε να αποπροσανατολίσετε τον εαυτό σας σε άλλες σκέψεις ή δραστηριότητες.
Επιπλέον δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μετανιώνετε «κατηγορώντας» τον εαυτό σας, ότι έπρεπε να είχατε πει ή κάνει εκείνο αντί για το άλλο.
Σταματήστε να αυτοτιμωρείστε και προσπαθήστε να ζήσετε στο παρόν. Αποδεχτείτε ότι ο χρόνος δε γυρίζει πίσω και ότι έγινε έγινε. Είναι πιο εποικοδομητικό να σχεδιάζετε ένα αισιόδοξο μέλλον παρά να εύχεστε ένα είχατε ένα διαφορετικό παρελθόν.

Προσεγγίστε τους άλλους
Η κατάθλιψη είναι μία απόλυτα μοναχική ασθένεια. Ωστόσο για να απαλλαγείτε από τον «βούρκο» του εσωτερικού σας κόσμου, προσπαθήστε να προσεγγίσετε το στενό σας οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον.
Είναι πολύ εύκολο να υποπέσετε σε έναν φαύλο κύκλο αρνητικότητας, εάν είστε κλεισμένος στον εαυτό σας. Η κοινωνική συναναστροφή θα σας δώσει άλλον αέρα και διάθεση για το μέλλον.

Δεν είναι όλα άσπρο – μαύρο
Τα πράγματα δεν είναι ποτέ άσπρο ή μαύρο, υπάρχει πάντα και το…γκρι, το μπλε, το κόκκινο. Ωστόσο χαρακτηριστικό δείγμα των καταθλιπτικών ανθρώπων είναι τα απόλυτα άκρα του τύπου «κανείς δε μ’ αγαπάει», «δεν θα βρω ποτέ δουλειά» κλπ.
Οι σκέψεις όμως αυτές μπορούν να «παραλύσουν» τον οργανισμό σας και να σας αποτρέψουν από το να κάνετε το οτιδήποτε. Δώστε ένα λεπτό στον εαυτό σας να σκεφτεί, ότι ίσως υπάρχουν και άλλα «χρώματα» και σταδιακά θα ανακαλύψτε έναν τεράστιο…πολύχρωμο κόσμο.

Αφήστε την πραγματικότητα να δράσει
Η κατάθλιψη κυριεύει κάθε σκέψη μετατρέποντας τα πάντα σε αρνητικά. Ωστόσο οφείλετε να «πατήσετε» στην πραγματικότητα και να ψάξετε μέσα σας να βρείτε… αποδείξεις, που να αιτιολογούν τις κακές σας σκέψεις. Θα διαπιστώσετε ότι ίσως τελικά να μην έχετε και τόσο δίκιο.
Εάν πάλι είστε από εκείνους που διαρκώς σκέφτεστε πως σας βλέπουν οι άλλοι, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι πολύ απλά…να τους ρωτήσετε και να μην χάνετε τον καιρό και τη διάθεση σας με υποθέσεις.

Μικροί και εφικτοί στόχοι
Μία πολύ καλή διέξοδος από την κατάθλιψη είναι να θέτετε μικρούς και εύκολους στόχους. Δεν χρειάζεται να κατακτήσετε τον κόσμο σε μία μέρα. Αρκεστείτε να κάνετε δουλειές του σπιτιού για αρχή, έτσι ώστε να έχετε τον απόλυτο έλεγχο.
Επιλέξτε έξυπνα τους στόχους σας, ώστε να τους πετύχετε, γλυτώνοντας έναν νέο φαύλο κύκλο υποτιθέμενης αποτυχίας. Αντί να περιμένετε να βρείτε δουλειά μέσα σε λίγες ώρες καλύτερο είναι να ξεκινήσετε σιγά σιγά να στέλνετε βιογραφικά για παράδειγμα.

Αποδεχτείτε την κατάθλιψη
Η άρνηση είναι ίσως το μεγαλύτερο εμπόδιο σε κάθε ασθένεια, πόσο μάλλον στις ψυχικές. Αν στην παρούσα φάση της ζωής σας είστε σε κατάθλιψη απλά αποδεχτείτε το. Δεν είναι ντροπή, δεν δείχνει αδυναμία χαρακτήρα και δεν είστε μόνος.
Η άρνηση συνήθως συμβάλει επικουρικά σε μία ακόμα διαρκώς αυξανόμενη σκοτεινή κατάσταση, από την οποία γίνεται όλο και πιο δύσκολο να ξεφύγετε. Η αποδοχή είναι το πρώτο βήμα…αποθεραπείας.

Αγαπήστε τον εαυτό σας
Συνήθως οι άνθρωποι είναι ευγενικοί με τους άλλους αλλά όταν πρόκειται για τον εαυτό τους «αυτομαστιγώνονται» χωρίς περιθώρια λάθους. Αναλογιστείτε αν αυτά που λέτε για εσάς θα μπορούσατε να τα πείτε ποτέ σε κάποιον άλλον και προσπαθήστε να συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας όπως και στους άλλους ανθρώπους. Εξάλλου, γιατί πρέπει να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά;


Πηγή: clickatlife.gr

Πώς το ονοματεπώνυμό, μας δείχνει στοιχεία του χαρακτήρα μας


Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή, ακόμα και το ονοματεπώνυμό μας επηρεάζει το χαρακτήρα, τον τρόπο που σκεφτόμαστε, που αντιδρούμε και που προβάλουμε τον εαυτό μας.

Η πανάρχαια τέχνη της αριθμολογίας, μας αποκαλύπτει τι σημαίνει το ονοματεπώνυμό μας και πώς επηρεάζει τη ζωή μας.

Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια αρίθμηση, κάθε γράμμα αντιστοιχεί σε έναν αριθμό. Το ονοματεπώνυμό μας μπορεί να μεταφραστεί σε έναν λεξάριθμο, προσθέτοντας τους αριθμούς που προκύπτουν από κάθε γράμμα που εμπεριέχει.

Πώς θα βρεις τον λεξάριθμο του ονοματεπώνυμου σου;

Πάρε χαρτί και μολύβι και γράψε το βαπτιστικό σου όνομα και το επώνυμό σου. Στη συνέχεια γράψε κάτω από κάθε γράμμα του ονοματεπώνυμού σου τον αριθμό που του αντιστοιχεί. Για να δεις ποιος αριθμός αντιστοιχεί σε κάθε γράμμα δες την παρακάτω ακολουθία:

Α=1, Β=2, Γ=3, Δ=4, Ε=5, Ζ=7,
Η=8, Θ=9, Ι=1, Κ=2, Λ=3, Μ=4,
Ν=5, Ξ=6, Ο=7, Π=8, Ρ=9, Σ=1,
Τ=2, Υ=3, Φ=4, Χ=6, Ψ=7, Ω=8.

Πρόσθεσε όλους τους αριθμούς του ονοματεπώνυμου σου μέχρι να βγει μονοψήφιος αριθμός.

Η ερμηνεία του ονοματεπώνυμου σου

Εφόσον βρήκες τον μονοψήφιο λεξάριθμο που αντιπροσωπεύει το όνομα σου, διάβασε τώρα την πλήρη ερμηνεία του και μάθε με λεπτομέρεια για τον χαρακτήρα με τον οποίο σε έχει προικίσει το ονοματεπώνυμό σου.

Λεξάριθμος 1 – «Ο ηγέτης»

Είσαι ένας άνθρωπος που θέλει να έχει πάντα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα. Διαθέτεις έναν παρορμητικό και αποφασιστικό χαρακτήρα και δεν διστάζεις να ρισκάρεις, αρκεί να καταφέρεις στη ζωή σου να αγγίξεις την επιτυχία. Δεν μπορείς να δεχτείς ποτέ την ήττα και προσπαθείς πάντα με εύστροφες και πρωτοποριακές ιδέες να ξεχωρίζεις και να διαπρέπεις. Σου αρέσει να κατευθύνεις, να καθοδηγείς, να συμβουλεύεις και να οργανώνεις τους πάντες και τα πάντα.

Σου αρέσει να λειτουργείς ανεξάρτητα και αυθόρμητα και δεν μπορείς ποτέ να δεχτείς τις κατευθύνσεις άλλων, γιατί θέλεις πάντα να κάνεις του κεφαλιού σου και να έχεις την πλήρη ευθύνη της επιτυχίας ή της αποτυχίας. Εκφράζεις τα συναισθήματά σου με έντονο τρόπο και αρκετές στιγμές γίνεσαι αρκετά υπερβολικός στις αντιδράσεις σου.

Δεν αντέχεις τη ρουτίνα, γι αυτό και φροντίζεις πάντα με την πλούσια ενεργητικότητά σου και την ευχάριστη διάθεσή σου και τις πρωτοβουλίες σου να διώχνεις μακριά σου τη ρουτίνα! Παρόλο που γίνεσαι πολύ αγαπητός σε όλες σου τις κοινωνικές επαφές, πολύ συχνά εκδηλώνεις μία πολύ εγωκεντρική, αλλά και επιθετική συμπεριφορά και με τον τρόπο σου απομακρύνεις τους ανθρώπους από δίπλα σου. Παρόλα αυτά κερδίζεις πάντα το χαμένο έδαφος σε όλες σου τις υποθέσεις με ευκολία, γιατί έχεις αυθορμητισμό και αυθεντικότητα.

Λεξάριθμος 2 – «Ο συντροφικός»

Βασική προτεραιότητά σου είναι να διατηρείς στη ζωή σου ένα ήρεμο και αρμονικό κλίμα και να απολαμβάνεις την αγάπη και την συντροφικότητα γύρω σου.

Δεν αντέχεις ούτε στιγμή τη μοναξιά, θέλεις συνέχεια να βρίσκεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που δίνεις και παίρνεις συναίσθημα. Διαθέτεις μία φιλήσυχη και ντροπαλή φυσιογνωμία, θέλεις τον χρόνο σου για να ανοιχτείς συναισθηματικά, παρόλα αυτά όταν κάποιος άνθρωπος κερδίσει την εμπιστοσύνη σου, τότε είσαι βιβλίο ανοιχτό και αφιερώνεσαι ολοκληρωτικά και με πίστη στη σχέση σας (αυτό αφορά τόσο τις ερωτικές – όσο και τις φιλικές, οικογενειακές σχέσεις). Θέλεις πάση θυσία να αποφεύγεις τους καβγάδες, γι αυτό και δεν συζητάς τα παράπονά σου αλλά προσπαθείς με την διπλωματία, να φέρεις τις καταστάσεις στην ποθητή πορεία.

Ο διχασμός και η αναποφασιστικότητά σου είναι μερικά από τα ελαττώματά σου, έχεις ανάγκη πάντα από την ηθική παρότρυνση και τη συμβουλή των αγαπημένων σου προσώπων. Σε όλες τις μορφές των σχέσεών σου, δίνεις πάρα πολλά χωρίς να έχεις την απαίτηση να λάβεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνεσαι το θύμα στις σχέσεις σου, γιατί αρκετοί άνθρωποι εκμεταλλεύονται τον δοτικό χαρακτήρα σου. Η γλυκύτητα και η ζεστασιά σου, σε κάνουν να ξεχωρίζεις και να γίνεσαι πολύ αγαπητός.

Λεξάριθμος 3 – «Ο επικοινωνιακός»

Διαθέτεις μία ευχάριστη και ενθουσιώδη προσωπικότητα και είσαι λάτρης της επικοινωνίας. Έχεις εξαιρετική άνεση στο λόγο σου, τόσο τον γραπτό – όσο και τον προφορικό και καταφέρνεις πάντα εύστοχα να πείθεις ακόμα τους πιο δύσπιστους ανθρώπους, για όλα τα μηνύματα που θέλεις να τους περάσεις.

Σου αρέσει η πρόοδος και ιδιαίτερα η τεχνολογία, χρησιμοποιείς πολύ το ίντερνετ και δεν μπορείς ούτε στιγμή να κυκλοφορήσεις χωρίς να έχεις μαζί σου το κινητό σου τηλέφωνο.

Είσαι ένας ιδιαίτερα εκφραστικός άνθρωπος, πολύ γενναιόδωρος και αντιμετωπίζεις τα πάντα με μεγάλη αισιοδοξία. Δεν σταματάς ποτέ να επεκτείνεις τις γνώσεις σου και επιδιώκεις πάντα να μαθαίνεις κάτι καινούριο και να εξελίσσεσαι. Έχεις πλούσια φαντασία και καλλιτεχνικά ταλέντα και σου αρέσει να καταπιάνεσαι με αρκετές δραστηριότητες μαζί. Αρκετές στιγμές αφήνεις στη μέση τα σχέδιά σου και γίνεσαι ασυνεπής στις υποχρεώσεις σου, γιατί δεν δίνεις
την ανάλογη προσοχή που επιβάλλεται.

Λατρεύεις την κοινωνική ζωή και τη διασκέδαση, φροντίζεις πάντα να εντυπωσιάζεις τους πάντες με τον χειμαρρώδη χαρακτήρα σου, αλλά και την ιδιαίτερα ελκυστική εξωτερική σου εμφάνιση!

Λεξάριθμος 4 – «Ο υπεύθυνος»

Είσαι ένας άνθρωπος σοβαρός, υπεύθυνος και απόλυτα οργανωμένος. Δεν σου αρέσει να ξεφεύγεις από τα όρια, γι αυτό και από πολύ νεαρή ηλικία θέτεις ένα πρόγραμμα στη ζωή σου, το οποίο τηρείς πάντα με ευλάβεια και συνέπεια. Είσαι άνθρωπος της λογικής και των «πρέπει» και δεν αφήνεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί από το συναίσθημα.

Ο λόγος σου είναι συμβόλαιο, τηρείς πάντα τις υποσχέσεις σου και φροντίζεις να ολοκληρώνεις με επιτυχία όλα όσα καταπιάνεσαι, γιατί πολύ απλά είσαι τελειομανής! Στις σχέσεις σου είναι πιστός, αφοσιωμένος, έντιμος και στηρίζεις πάντα ηθικά και πρακτικά όποιον έχει ανάγκη. Σου αρέσει η οικογένεια και ένας από τους κυρίαρχους στόχους στη ζωή σου είναι να πραγματοποιήσεις έναν επιτυχημένο γάμο και να γευτείς τη χαρά να αποκτήσεις παιδιά.

Απορρίπτεις όλες τις μοντέρνες και σύγχρονες ιδέες και επιλέγεις έναν συντηρητικό και παραδοσιακό τρόπο σκέψης, αλλά και ζωής. Με την ωριμότητα και την υπευθυνότητά σου καταφέρνεις να διατηρείς σταθερές και μακρόχρονες φιλίες και σχέσεις στη ζωή σου. Παρόλα αυτά αρκετές στιγμές η έλλειψη φαντασίας, αλλά και η αυστηρή τήρηση των κανόνων που εσύ επιβάλλεις στη ζωή σου, σε κάνουν αρκετά προβλέψιμο και οδηγείς τη σχέση σου στη ρουτίνα.

Λεξάριθμος 5 – «Ο φιλελεύθερος»

Είσαι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί ούτε στιγμή να τεθεί σε περιορισμό και θέλεις κάθε στιγμή της ζωής σου να νιώθεις ελεύθερος και ανεξάρτητος. Λατρεύεις τον έρωτα, το φλερτ και έχεις έντονη σεξουαλική ζωή, ωστόσο δεν σου αρέσει να μπαίνεις σε μία δέσμευση όπου πρέπει να τηρείς πρέπει και κανόνες.

Είσαι ανοιχτόμυαλος, έχεις φιλελεύθερες ιδέες και σου αρέσει να εξελίσσεσαι. Θέλεις να είσαι καινοτόμος και να προκαλείς πάντα με τις επιλογές και τις αποφάσεις σου. Σου αρέσει να ζεις νέες εμπειρίες και επιζητάς πάντα το καινούριο, το διαφορετικό, το πρωτότυπο. Έχεις την ικανότητα να προσαρμόζεσαι εύκολα σε κάθε περίσταση και γίνεσαι αγαπητός σε όλους τους ανθρώπους, γιατί έχεις το ταλέντο να γεφυρώνεις κάθε χάσμα.

Δεν στέκεσαι ποτέ στις λεπτομέρειες, σε νοιάζει πάντα η ουσία και ακολουθείς το ένστικτο της στιγμής. Πολλές φορές γίνεσαι αγχώδης, νευρικός και ανυπόμονος, γιατί θέλεις όλα να γίνονται τη στιγμή που τα θέλεις εσύ. Είσαι πολύ καλός στη θεωρία, γιατί οι ιδέες σου είναι ξεχωριστές και ιδιαίτερες, συναντάς όμως δυσκολίες στην πρακτική εφαρμογή των ονείρων, των σχεδίων και των σκέψεών σου.

Αλλάζεις πολύ συχνά της απόψεις σου και χαρακτηρίζεσαι από αστάθεια. Παρόλα αυτά καταφέρνεις να διατηρείς πάντα τον ενθουσιασμό και την παιδικότητά σου. Έχεις κέφι για ζωή και το δείχνεις κάθε ώρα και στιγμή.

Λεξάριθμος 6 – «Ο κοινωνικός»

Είσαι ένας κοινωνικός, εξωστρεφής άνθρωπος, που θέλει πάντα να λειτουργεί συλλογικά και ποτέ αυτόνομα. Διαθέτεις μία ευχάριστη και πολύ αγαπητή προσωπικότητα και κερδίζεις εύκολα το θαυμασμό και τα θετικά σχόλια. Βασική προτεραιότητα στη ζωή σου είναι οι σχέσεις σου.

Απεχθάνεσαι τη μοναξιά και μπορείς να σημειώσεις πρόοδο και ανάπτυξη στη ζωή σου, μόνο όταν διατηρείς μία ισορροπία σε όλες τις σχέσεις σου. Δίνεις μεγάλη αξία στη φιλία, στην ενότητα και στη συνύπαρξη, σέβεσαι απόλυτα τις ανάγκες όλων και έχεις την προθυμία να προσφέρεις απλόχερα τη φροντίδα σου, κάθε ώρα και στιγμή.

Πολύ συχνά γίνεσαι υπερπροστατευτικός με τα αγαπημένα σου πρόσωπα και σε πιάνουν και οι ανασφάλειές σου όταν «μυριστείς» κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά των οικείων σου. Για σένα η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά, γι αυτό και πολύ συχνά μπορεί να πιαστείς από κάποιο «ασήμαντο» στοιχείο και να σε πιάσουν οι ιδιοτροπίες σου. Έχεις την τάση να παρασύρεσαι σε αλόγιστα έξοδα, θέλεις να ικανοποιείς κάθε καταναλωτική ανάγκη δική σου, αλλά και των αγαπημένων σου προσώπων.

Ένα από τα μεγαλύτερα ατού σου είναι τα καλλιτεχνικά σου ταλέντα. Σου αρέσει η μουσική, ο χορός, το θέατρο και γενικότερα κάθε μορφή τέχνης.

Λεξάριθμος 7 – «Ο μοναχικός»

Είσαι ένας εσωστρεφής άνθρωπος που δυσκολεύεται να χαρίσει την εμπιστοσύνη του με ευκολία στους γύρω του. Σου αρέσει η αναζήτηση σε όλους τους τομείς, φροντίζεις πάντα να εξελίσσεις τις γνώσεις σου. Ασχολείσαι με τη φιλοσοφία, με τη θρησκεία, την έρευνα, τον αποκρυφισμό και διαθέτεις εξυπνάδα, σοφία αλλά και ωριμότητα.

Λατρεύεις τη μελέτη, το διάβασμα και θέλεις να διευρύνεις τους πνευματικούς σου ορίζοντες. Πολύ συχνά απομακρύνεσαι από όλους και από όλα και χάνεσαι στις σκέψεις σου. Έχεις πολλές φορές την ανάγκη να απομονώνεσαι και να ανασυγκροτείς τις δυνάμεις σου. Παρόλο που το κυρίαρχο χαρακτηριστικό σου είναι η μοναχικότητα, είσαι ένας πολύ φιλόξενος και ζεστός άνθρωπος και έχεις την ικανότητα να αποφορτίζεις τους γύρω σου από το άγχος και τις αρνητικές σκέψεις.

Έχεις τον ρόλο του συμβουλάτορα, του υποστηρικτή και του καθοδηγητή στις σχέσεις σου, όχι επειδή το επιδιώκεις, αλλά επειδή εμπνέεις εμπιστοσύνη και ωριμότητα. Πολύ συχνά νιώθεις « συναισθηματική εξάρτηση» από τα αγαπημένα σου πρόσωπα και δεν μπορείς να διαγράφεις ή να αποχωρίζεσαι ανθρώπους από τη ζωή σου.

Σου αρέσει η φύση, η θάλασσα και το όνειρό σου είναι κάποια στιγμή της ζωής σου να απομακρυνθείς από την βουή της πόλης και να ζήσεις μία ήρεμη και μοναχική ζωή σε ένα ήσυχο και απόμερο μέρος στην εξοχή. Ένα από τα μεγαλύτερα ατού σου είναι η διαίσθησή σου, φρόντισε να την αναπτύξεις ακόμα περισσότερο και να την εμπιστεύεσαι πάντα, γιατί ποτέ δεν πέφτει έξω.

Λεξάριθμος 8 – «Ο φιλόδοξος»

Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην προσωπική σου ανάπτυξη και στην επιτυχία σου. Είσαι ένας άνθρωπος με όνειρα, φιλοδοξίες και θέτεις πάντα τον πήχυ πολύ ψηλά και κάνεις τα πάντα, για να κατακτάς ότι βάλεις στο μυαλό σου. Ποτέ δεν παρεκτρέπεσαι από τους αρχικούς σου στόχους, δείχνεις απέραντη αφοσίωση σε όλα όσα θέλεις να κερδίσεις και δίνεις μάχες για να επιτύχεις. Δίνεις πάντα το καλό παράδειγμα σε όλους, γιατί διαθέτεις θάρρος, επιμονή και έναν απέραντο δυναμισμό. Θέλεις να υπάρχει οικονομική άνεση στη ζωή σου και επικεντρώνεσαι πολύ στην ύλη.

Δεν σκέφτεσαι ποτέ μόνο τον εαυτό σου, αλλά θα προσφέρεις γενναιόδωρα συναισθηματικά και υλικά σε όποιον έχει ανάγκη. Με το πέρασμα των ετών στη ζωή σου θα γευτείς την οικονομική και επαγγελματική καταξίωση. Πολλές στιγμές στέκεσαι στην επιφάνεια των πραγμάτων και αδιαφορείς για την ουσία, που είναι και η πιο σημαντική. Στον ερωτικό τομέα είσαι άνθρωπος της λογικής, δίνεις προτεραιότητα στο σεξ και αν ταιριάξεις σεξουαλικά με το σύντροφό σου, τότε είσαι απόλυτα ευχαριστημένος και πλήρης.

Δώσε προσοχή στο πείσμα σου, γιατί πολλές φορές γίνεσαι εξαιρετικά ανυπόμονος και πιεστικός στους γύρω σου.

Λεξάριθμος 9 – «Ο ονειροπόλος»

Είσαι ένας φιλήσυχος και ονειροπόλος άνθρωπος με ιδανικά και αξίες, που επιθυμείς μία καλύτερη ζωή, ένα καλύτερο αύριο και αγωνίζεσαι για να υπερασπίζεις τα δικαιώματα τα δικά σου, αλλά και όλων των ανθρώπων.

Διαθέτεις μεγάλες ευαισθησίες, είσαι φιλικός, πρόσχαρος και εξυπηρετικός. Τάσσεσαι πάντα υπέρ των αδύναμων και έχεις πολλές κοινωνικές ευαισθησίες. Είναι πολύ πιθανό στη ζωή σου να συμμετάσχεις σε φιλανθρωπική οργάνωση και να αγωνιστείς για έναν καλύτερο κόσμo.

Έχεις πλούσια φαντασία, πολλές ιδέες και δεν διστάζεις να πάρεις πρωτοβουλίες. Παρόλα αυτά, αρκετές στιγμές δεν μπορούν να γίνουν πράξη όλα όσα έχεις προγραμματίσει, γιατί είναι εκτός πραγματικότητας . Στα οικονομικά σου θα γευτείς μεγάλα σκαμπανεβάσματα, αλλά αυτό δεν θα σε πτοήσει ούτε στιγμή, γιατί έχεις μάθει να ζεις και με τα λίγα, αλλά και με τα πολλά.

Δώσε προσοχή όμως, γιατί είσαι αρκετά αμελής στις πρακτικές υποχρεώσεις σου και πολύ συχνά μπορεί να ξεχνάς να πληρώσεις λογαριασμούς ή να ματαιώνεις πράγματα που μπορεί να κάνεις σήμερα για αύριο.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...